Πέρα δώθε

20 ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΠΟΥΛΙΔΟΥ δευε σχεδόν αναπόφευκτα στη ζωή τους, χωρίς αυτό να έχει επίπτωση στον χαρακτήρα ή τη συμπεριφορά τους. Μια στενή, ζεστή και ανέφελη οικειότητα έδενε λοιπόν τις δυο γυναίκες, και καθώς τα αρχοντικά τους στοΠισκοπιό ήταν δίπλα δίπλα, όταν ρωτούσαν τη Σμαράγδα πότε θα μετοικήσει στο Πισκοπιό, απαντούσε στερεότυπα «όταν έρθει η Θέκλα». Και το φθινόπωρο, όταν πάλι τη ρωτούσαν πότε θα επιστρέψουν στην Ερμούπολη, η Σμαράγδα αφο­ πλιστικά απαντούσε «όταν φύγει η Θέκλα». Ο ουρανός αιφνιδίως καθάρισε κι ένας ήλιος λαμπρός φώτισε την κάμαρη του Ζαννή. Η Σμαράγδα, αεικίνητη κα­ θώς ήταν, έφτιαξε νέα προγράμματα. Άφησε τον γιο της στα χέρια της παραμάνας του και πήγε βιαστική στην κάμαρή της να ετοιμαστεί για έξω. Ξεκίνησαν, αγκαζέ με τη θεία, να πάνε στο δανειστήριο για να επιστρέψει το Le rouge et le noir του Σταντάλ. Ο κό­ σμος, σαν τα σαλιγκάρια, είχε ξεμυτίσει στους δρόμους της Ερμούπολης και μαζί τα γαϊδούρια, με τα κοφίνια να κρέ­ μονται στα δυο πλευρά τους, για να μαζευτούν οι καβαλίνες. «Αυτό έπρεπε να είχε γίνει πριν απ’ τη βροχή» σχολίασε η Σμαράγδα. «Όταν βρέθηκα στον δρόμο μες στην καταιγί­ δα, δεν ήξερα πού πατώ» δυσανασχέτησε, ενώη αγορά ολό­ κληρη είχε να λέει για το θαύμα που πέτυχαν οι γιατροί του νοσοκομείου. Στον Αριστοτέλη Πετρίδη είχαν αφαιρέσει –«φαντά