Πέρα από την Αφρική (Μεταίχμιο Pocket)

[ 28 ] Όλες αυτές ήταν σκέψεις ευχάριστες όταν βαριόμουν στο αγρό- κτημα. Και ταμεγάλαθηράματαήταν ακόμη εκεί έξω, στον δικό τους τόπο. Μπορούσα ναβγωκαι να ταψάξωάλλημιαφορά, αν τοήθελα. Η εγγύτητά τους πρόσφερε μια λάμψη, ένα παιχνίδι στην ατμόσφαι- ρα του αγροκτήματος. Ο Φαράχ –μολονότι με τον καιρό άρχισε να ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τα ζητήματα του κτήματος– και οι γέροι ιθαγενείς υπηρέτες που με συνόδευαν στα σαφάρι ζούσαν ελπίζο- ντας σε επερχόμενα. Έξω, στο ύπαιθρο, είχα μάθει να προσέχω τις απότομες κινήσεις. Τα πλάσματα με τα οποία έχεις να κάνεις είναι συνεσταλμένα και προσεκτικά, έχουν το ταλέντο να ξεγλιστρούν εκεί που δεν το περι- μένεις. Κανένα οικόσιτο ζώο δεν διαθέτει την ακινησία του άγριου. Οι πολιτισμένοι άνθρωποι έχουν χάσει την ικανότητα της ακινησίας και πρέπει να πάρουν μαθήματα σιωπής από τη φύση προτού τους δεχτεί. Η τέχνη της απαλής, αβίαστης κίνησης είναι το πρώτο που πρέπει να μελετήσει ο κυνηγός – και περισσότερο ακόμα αυτός με τη φωτογραφική μηχανή. Οι κυνηγοί δεν μπορούν να κάνουν το δικό τους – οφείλουν να εναρμονιστούν στα χρώματα και τις μυρω- διές του τόπου · οφείλουν να κάνουν τους ρυθμούς του περίγυρου δικούς τους. Κάποιες φορές ο τόπος επαναλαμβάνει μια κίνηση ξανά και ξανά, κι εκείνοι πρέπει ν’ακολουθήσουν. Όταν πιάσεις τον ρυθμό της Αφρικής, διαπιστώνεις ότι είναι ο ίδιος σε όλη της τη μουσική. Έτσι, ό,τι έμαθα από το κυνήγι μού χρησίμευσε στις σχέσεις μου με τους ιθαγενείς. Η αγάπη για τη γυναίκα και καθετί θηλυκό αποτελεί αρσενικό γνώ- ρισμα, όπως αντίστοιχα η αγάπη για τον άντρα και καθετί αρσενικό, γυναικείο. Έτσι και οι Βόρειοι σαγηνεύονται από τις νότιες χώρες και