Πέρα από την Αφρική (Μεταίχμιο Pocket)

[ 24 ] αστυνομίας του Ναϊρόμπι. Ήταν ευφυή και μαγευτικά πλάσματα. Στην πόλη όμως δεν έβλεπες τις έντιμες Σομαλές. Ηπόλη τους ήταν εκτεθειμένη σε όλους τους ανέμους, σκονισμένη και ανίσκιωτη – σίγουρα θύμιζε στους Σομαλούς τη δική τους έρημο. Οι Ευρωπαίοι που μένουν πολύ καιρό, ακόμα και μερικές γενιές, στον ίδιο τόπο αδυνατούν να συμφιλιωθούν με την πλήρη αδιαφορία των νομαδι- κών φυλών για το περιβάλλον του σπιτιού τους. Τα σπίτια των Σομα- λών ήταν σπαρμένα ακανόνιστα στη γυμνή γη και έμοιαζαν σαν να ’ταν καρφωμέναμεταξύ τους με τεράστιακαρφιά– γιαναβαστήξουν καμιά βδομάδα. Ξαφνιαζόσουν όταν έμπαινες σε κάποιο από αυτά και έβλεπες πόσο τακτοποιημένο ήταν το εσωτερικό του – χώροι δροσεροί, αρωματισμένοι με αραβικά λιβάνια, φίνα χαλιά και κουρ- τίνες, χάλκινα και αργυρά δοχεία και ξίφη με φιλντισένιες λαβές και όμορφες λεπίδες. Οι ίδιες οι Σομαλές είχαν τρόπους αρχοντικούς, ευγενικούς και ήταν φιλόξενες και εύθυμες, μ’ ένα γέλιο που ηχούσε σαν ασημένια κουδουνάκια. Αισθανόμουν πολύ άνετα στο χωριό τους, χάρις στον σομαλό υπηρέτη μουΦαράχ Άντεν, που δεν έφυγε από το πλευρό μου όσο έμεινα στην Αφρική, και μαζί του παρευρι- σκόμουν σε πολλές δικές τους γιορτές. Οσομαλικός γάμος ήταν μια μεγάλη, υπέροχη παραδοσιακή γιορτή. Ως επίσημη καλεσμένη με οδηγούσαν στα γαμήλια διαμερίσματα, όπου οι τοίχοι και το νυφικό κρεβάτι ήταν στολισμένα με παλιά υφαντά και κεντήματα που λα- μπύριζαν διακριτικά, ενώ η ίδια η μαυρομάτα νεαρή νύφη έστεκε άκαμπτη, σαν ραβδί στρατάρχη, ντυμένη με βαριά μεταξωτά, χρυ- σάφια και κεχριμπάρια. Οι Σομαλοί ήσαν διακινητές και χονδρέμποροι βοοειδών σε όλη τη χώρα. Για τη μεταφορά των προϊόντων τους, είχαν στο χωριό αρκετούς γκρίζους γαιδάρους, και εκεί είχα δει επίσης μερικές κα-