Πέρα από την Αφρική (Μεταίχμιο Pocket)

[ 22 ] Το Ναϊρόμπι ήταν η πόλη μας, σε απόσταση είκοσι χιλιομέτρων, και βρισκόταν κάτωστην επίπεδη έκταση ανάμεσα στους λόφους. Εδώ βρίσκονταν το κυβερνείο και τα μεγάλα κεντρικά γραφεία. Από εδώ διοικούνταν η χώρα. Είναι αδύνατον μια πόλη να μην παίζει ρόλο στη ζωή σου. Είτε έχεις καλά είτε κακά να πεις για αυτή, προσελκύει τη σκέψη σου μέσωενός νοερού νόμουπαγκόσμιας έλξης. Ηφωτοβόλααχλήστον νυχτερινό ουρανό πάνω από την πόλη –μπορούσα να τον δω από κάποια σημεία του αγροκτήματος– κινητοποιούσε τη σκέψη μου, μ’ έκανε να θυμάμαι τις μεγάλες πόλεις της Ευρώπης. Όταν πρωτόρθα στην Αφρική, δεν υπήρχαν αυτοκίνητα στη χώ- ρα, έτσι πηγαίναμε στο Ναϊρόμπι με μια άμαξα που τραβούσαν έξι μουλάρια και σταβλίζαμε τα ζώα μας στα ιπποστάσια των Ορεινών Μεταφορών. Στις μέρες μου, το Ναϊρόμπι ήταν ένας λαβύρινθος με μερικά ωραία καινούργια πέτρινα κτίρια και ολόκληρα τετράγωνα με παλιά εργαστήρια καμωμένααπόαυλακωτές λαμαρίνες, γραφεία και σπιτάκια απλωμένα γύρω από γυμνούς σκονισμένους δρόμους με μακριές σειρές ευκαλύπτων. Τα γραφεία του Ανώτατου Δικαστη- ρίου, το υπουργείο Εσωτερικών και το Κτηνιατρικό Τμήμα ήταν κτίρια απαίσια, και ένιωθα πραγματικό σεβασμό για τους κρατικούς αξιωματούχους που κατάφερναν να κάνουν τη δουλειά τους σ’ εκεί- να τα σκοτεινά καμαράκια που, κυριολεκτικά, έβραζαν. Πάντως το Ναϊρόμπι ήταν πόλη. Εδώ μπορούσες ν’ αγοράσεις διάφορα προϊόντα, να μάθεις τα νέα, να γευματίσεις, να δειπνήσεις σε ξενοδοχείο, να χορέψεις στη λέσχη. Και ήταν ένας τόπος ζωντα- νός, γεμάτος κίνηση σαν το τρεχούμενο νερό, αναπτυσσόμενος σαν ένα νεαρό πλάσμα που αλλάζει χρόνο με τον χρόνο, ακόμα κι όταν εσύ έλειπες σε σαφάρι. Ένα νέο κυβερνείο κτίστηκε, ένα με-