Πέρα από την Αφρική (Μεταίχμιο Pocket)

[ 17 ] τους, και πιστεύωότι τομεγάλο κυνήγι είχε πιααπομακρυνθεί νοτιό­ τερααπό τους λόφους, στους αγκαθωτούς θάμνους και τοπετρώδες έδαφος. Είναι εύκολο να περπατήσεις ψηλά στην κορυφογραμμή, πάνω στις τέσσερις κορυφές. Το χορτάρι είναι κοντό σαν σε πρασιά, και η γκρίζα πέτρα διαφαίνεται μέσα από τη χλόη. Κατά μήκος της κορυ- φογραμμής, πάνω στις κορυφές και κάτω απ’ αυτές, εκτείνεται ένα στενό μονοπάτι κυνηγιού σαν ομαλή σιδηροδρομική γραμμή. Ένα πρωινό που είχα κατασκηνώσει στους λόφους ανέβηκα και το περ- πάτησα και εκεί βρήκα καινούργιες πατημασιές και κοπριά από ένα κοπάδι ταυρότραγους. Τα μεγάλα ειρηνικά ζώα πρέπει να πέρασαν την κορυφογραμμή το ξημέρωμα περπατώντας σε μακριά σειρά, και δενμπορεί κανείς ναφανταστεί κανένανάλλολόγογιανα έρθουν εδώ παρά για να κοιτάξουν το έδαφος κάτω, βαθιά, και από τις δυο πλευρές. Καλλιεργούσαμε καφέ στοαγρόκτημάμου. Bρισκόταν κάπως ψηλά, και χρειαζόταν σκληρή δουλειά για να τα καταφέρουμε. Δεν υπήρ- ξαμε ποτέ πλούσιοι εκεί. Αλλά μια φυτεία καφέ είναι κάτι που σε αιχμαλωτίζει, δεν σ’ αφήνει να φύγεις, και υπάρχει πάντα κάτι να κάνεις. Σε γενικές γραμμές, έχεις πάντα λίγο καθυστερήσει τις δου- λειές σου. Στην αταξία και την ανομοιογένεια της υπαίθρου, ένα κομμάτι γης σχεδιασμένο και φυτεμένοσύμφωναμε κανόνες φαινόταν πολύ ωραίο. Αργότερα, όταν πέταξα με αεροπλάνο πάνωαπό την Αφρική και εξοικειώθηκα με την όψη του αγροκτήματός μου από ψηλά, θαύμασα τηφυτεία μου, που απλωνόταν καταπράσινη στον γκριζο- πράσινο τόπο, και συνειδητοποίησα πόσο ο ανθρώπινος νους λα-