Πέρα από τα Παλιά Ασήμια

24 Μ Α Ι Ρ Η Κ Ο Ν Τ Ζ Ο Γ Λ Ο Υ ματιών της μέσα στη χούφτα της. «Υπέροχο!» Και αισθάν- θηκε καλύτερα καθώς η ψυχή της αγαλλίαζε. «Θεραπευτική ομορφιά» της έλεγε η ψυχολόγος όταν προσπαθούσε να τη θεραπεύσει από την κατάθλιψη, και ήταν η πρώτη φορά που το αντιλαμβανόταν με όλη του τη σημασία. Με απαλές κινήσεις ο Άλεξ πήρε το χτενάκι και το κάρ- φωσε στα μαλλιά της. Ύστερα τη σήκωσε απαλά και την έβαλε να σταθεί μπροστά στον καθρέφτη. Ήδη ένιωθε κα- λύτερα. Σήκωσε τα μάτια της στο γυαλί, όχι πως την ενδιέ- φερε η εικόνα της, και χαμογέλασε. Σαν το χτενάκι της Χιονάτης, με αντίθετη δράση όμως. Την είχε κάνει να αι- σθάνεται πως ήταν η πιο ωραία γυναίκα του κόσμου. Και δεν έκανε λάθος. Αυτή την εικόνα έδινε, αυτή έβλεπε και εκείνος, και μάλιστα σε δύο φάσεις, μία στην πραγματι- κότητα και μία στο είδωλο μέσα στον καθρέφτη. Ένα τόσο δα χτενάκι για τα μαλλιά και την είχε γαληνέψει, την είχε κάνει να λάμπει μέσα στη θλίψη της. Του ήρθε να σκύψει και να την προσκυνήσει, να της φι- λήσει τα μαλλιά σαν να ήταν εικόνισμα – είχε δει τους ορ- θόδοξους να το κάνουν, ποτέ δεν είχε καταλάβει ποια ανάγκη τούς ωθούσε σε κάτι τέτοιο, και να που τώρα ήθελε και ο ίδιος να το κάνει. «Είναι κι αυτό…» είπε καθώς κατάλαβε πως τώρα που είχε ηρεμήσει η Έλσα είχε φτάσει η μεγάλη στιγμή. «Είναι κι αυτό…» και ξετρύπωσε τη φωτογραφία μέσα από τον σωρό των χαρτιών. «Ήταν καταχωνιασμένο κάτω από τον πάτο του κουτιού. Κρυμμένη ήταν η φωτογραφία αυτή, Έλ- σα…» και την έτεινε προς το μέρος της.