Πέρα από τα Παλιά Ασήμια

21 Π Ε Ρ Α Α ΠΟ Τ Α Π Α Λ Ι Α Α Σ ΗΜ Ι Α ολοκαίνουργια. Θαυμάσια μεν, αλλά…αλλάmade in China. Μη, μη μου πεις πως και η Σεβαστή, η γιαγιά μου η Σεβαστή, είχε ίδια εσάρπα;» Και βλέποντάς τον να της γνέφει «ναι», «Πάμε!» πρόσταξε χωρίς σκέψη. «Πρέπει να βρεθούμε μόνοι. Όταν την είδα σε κάποιο κατάστημα, την ερωτεύτηκα τόσο παράφορα, που είχα πει στον άντρα μου πως ήταν δική μου, πως την ήξερα από πάντα. Πάμε, θέλω να δω όλα όσα έχεις». ΗΈλσα ήταν πεπεισμένη πως είχε απόλυτη ανάγκη να μεί- νει μόνη της εκείνο το βράδυ, ασφαλώς αφού θα είχε δει πρώτα όσα «ενθυμήματα» είχε μαζί του ο Άλεξ. Το είχε ανά- γκη γιατί χρειαζόταν να βάλει σε τάξη τις σκέψεις και τα συναισθήματά της, που κάθε τόσο την έκαναν να μην μπορεί να ελέγξει τα δάκρυά της, τα οποία είχαν ξεκινήσει μια αυ- τόνομη πορεία. Εξουθενωμένη από τις συγκινήσεις –και τα δάκρυα–, τη ζέστη και την κούραση, όταν έφτασαν στη ρε- σεψιόν του υπερμοντέρνου ξενοδοχείου, δεν σκέφτηκε καν να αρνηθεί να μείνει στο ίδιο δωμάτιο με τον Άλεξ όταν τους είπαν πως το μόνο διαθέσιμο εκείνη τη στιγμή ήταν ένα δίκλινο. Και έτρεξαν βιαστικοί στο ασανσέρ, προς μεγάλη έκπληξη του ρεσεψιονίστ, που έκανε πονηρές σκέψεις: Δεν κρατιούνται τα πουλάκια μου, να βρεθούν μόνα τους…Και κούνησε αποδοκιμαστικά το κεφάλι του. Έτσι ήταν αυτοί οι δυτικοί, κανένα πρόσχημα, ούτε ιερό ούτε όσιο. Το δωμάτιο ήταν ευρύχωρο, όχι βέβαια όσο εκείνο στο Προ- κόπι, αλλά είχε τουλάχιστον δύο ωραίες πολυθρόνες και ανά- μεσά τους ένα τραπεζάκι με μάρμαρο, όπου πάνω του ο Άλεξ