Πέπλο σιωπής

10 S T U A R T N E V I L L E Μια παμπ ίσια μπροστά, στην όχθη του ποταμού, με τραπέ- ζια, πάγκους και ομπρέλες, όλα βρεγμένα και θλιβερά μες στο γκρίζο. Ένα ποτό. Μια τελευταία γουλιά για να τελειώνουμε. Ο Ρέιμοντ μπήκε στην παμπ. Οι μόνοι άλλοι θαμώνες ήταν δυο επιχειρηματίες που σύγκριναν διαγράμματα πίνοντας καφέ. Δεν τον πρόσεξαν. Αλλά το κορίτσι πίσω από την μπάρα τον πρόσεξε. Ο Ρέιμοντ πλησίασε. Το κορίτσι χαμογέλασε. Ξανθά μαζε- μένα μαλλιά, μαύρο παντελόνι και στενή μπλούζα. Την κοίταξε επίμονα μια στιγμή. Άγγιξε τα δόντια του με τη γλώσσα του. «Τι να σας φέρω;» τον ρώτησε. Ξένη. Ανατολικοευρωπαία. Ο Ρέιμοντ είχε πάει στην Ανατολική Ευρώπη πάνω από μία φορά. Ακόμα και πριν χάσουν την κυριαρχία τους οι Σοβιετικοί. Είχε δοκιμάσει πολλά πράγματα εκεί. Πράγματα που λίγοι άνθρωποι δοκιμάζουν στη ζωή τους. Πήγε να απαντήσει, αλλά ο λαιμός και η γλώσσα του δεν υπάκουσαν. Ο ιδρώτας έτσουξε στο μάγουλό του. Ένιωσε κάτι να πάλλεται μες στο κρανίο του. «Είστε καλά;» ρώτησε η κοπέλα. «Θέλετε βοήθεια;» «Ουίσκι» είπε, και η φωνή του ακούστηκε βραχνή. Εκείνη δίστασε, μια λεπτή ρυτίδα σχηματίστηκε ανάμεσα στα φρύδια της. «Μπους, Τζέιμσον, Τζακ Ντάνιελς;» «Μπλακ Μπους» είπε. «Διπλό, χωρίς νερό». Του έφερε το ποτό του σε χαμηλό ποτήρι. Το υγρό έλαμπε κεχριμπαρένιο μες στο ποτήρι και ταλαντεύτηκε όταν η κοπέλα το ακούμπησε πάνω στην μπάρα. Μια σκέψη πέρασε σαν σφαίρα από το μυαλό του, προκα- λώντας έναν στιγμιαίο πανικό που του έφερε ζάλη. Είχε πάρει λεφτά μαζί του; Έψαξε τις τσέπες του, ο φόβος θέριευε μέσα του, ώσπου άγγιξε κάτι δερμάτινο στον γοφό του. Άνοιξε το