Πέπλο σιωπής (Pocket)

[ 21 ] τοποθετηθεί στο σπίτι του Ρέιμοντ Ντρου για να το κάνουν να μοιά­ ζει με σπίτι. Σαν σκηνικό από ταινία, σκέφτηκε η Ρία. Ψεύτικα. Φα­ ντάστηκε να χτυπάει τους τοίχους και να διαπιστώνει ότι ήταν προ­ σόψεις από κοντραπλακέ. Το χειρότερο ήταν ότι είχαν αναγκαστεί να ψάξουν γράμματα, εκκαθαριστικά τραπεζικών λογαριασμών, λογαριασμούς, οποιοδή­ ποτε χαρτί έμοιαζε επίσημο. Οπατέρας τηςΡίαείχε τηλεφωνήσει στον δικηγόρο του, τον Ντέιβιντ Ρέινι, πριν καν σκεφτεί να παρηγορήσει τη γυναίκα του. Ο Ρέινι είχε πει στον Γκράχαμ να βρει οποιοδήποτε χαρτί μπορούσε να τους βοηθήσει να προσδιορίσουν την περιουσία του αποθανόντος. Θα χρειάζονταν ό,τι μπορούσαν να βρουν, για να τοπροσκομίσουν στοδικαστήριο και να κάνουν αίτησηώστε ναδιο­ ριστούν διαχειριστές της περιουσίας του Ρέιμοντ και να πάρουν την άδεια να ασχοληθούν με τις υποθέσεις του. Όταν θα γινόταν αυτό, η Άιντα θα ήταν η μοναδική κληρονόμος του αδελφού της. «Νομίζω πως αυτά είναι τα τελευταία» είπε ηΆιντα. Η Ρία τα μέτρησε. Οχτώ σακούλες και κουτιά όλα μαζί. ΗΆιντα διάβασε τη σκέψη της. «Θλιβερό, ε;» Ανέβηκε τα σκαλιά και κάθισε δίπλα στη Ρία. Η φωνή της αντήχησε στις σκληρές επι­ φάνειες της σκάλας και του χολ. «Τι ζωή έκανε άραγε; Ολομόναχος εδώπέρα. Δεν είχε τίποτα. Κανέναν. Δεν υπάρχει ούτε μιαφωτογρα­ φία. Δική του ή της Κάρολ. Θα περίμενες να έχει μια φωτογραφία της γυναίκας του, έτσι δεν είναι; Αλλά δεν υπάρχει τίποτα. Μόνο… αυτά». Έδειξε τη μαζεμένη παλιατσαρία κάτω. Η Ρία αγκάλιασε τη μη­ τέρα της από τους ώμους. ΗΆιντα έβγαλε ένα τσαλακωμένο χαρτο­ μάντιλο από την τσέπη της, το έφερε απαλά στη μύτη της και τη ρούφηξε.