Πέντε συν τρία

Π Ε Ν Τ Ε Σ Υ Ν Τ Ρ Ι Α 13 To be, or not to be… «Ασχολείται με τη μελισσοκομία» είπε ο Μπέργερ. Ο Κεντ και ο Ρόι τον κοίταξαν με δυσπιστία, ο Στέεν με ύφος ουδέτερο. «Τι πράμα;» έκανε τελικά ο Ρόι. «Εδώ μέσα;» «Οπωσδήποτε όχι» έκανε ο Μπέργερ. «Δεν είναι μόδα αυτό;» ρώτησε ο Κεντ. «Κυψέλες σε στέγες σπιτιών;» «Ω, γαμώτο» έκανε ο Ρόι. Ο Στέεν συνοφρυώθηκε. Μετά είπε: «Στη στέγη ανεβαίνεις από τρεις μεριές. Από το κλιμακο­ στάσιο, από μια σκάλα κινδύνου και από τα μπαλκόνια. Γκραν, μπορείς να σκαρφαλώσεις δύο ορόφους ακόμα;» Ο Ρόι έριξε μια ματιά στο μπαλκόνι, εκεί όπου κρέμονταν δύο σχοινιά από το παραπάνω μπαλκόνι. Κούνησε καταφατικά το κεφάλι. Ο Στέεν συνέχισε: «Ντες, τη σκάλα κινδύνου. Μπέργερ, από το κλιμακοστά­ σιο. Εγώ θα ψάξω σημείο για πλήρη εποπτεία. Συντονιζόμαστε πρώτα. Με την άφιξή σας δώστε το παρόν. Αναμείνατε εντο­ λές. Ξεκινήστε». Ο Ρόι βγήκε ξανά στο μπαλκόνι, ο Μπέργερ και ο Κεντ βγή­ καν ορμητικά από την εξώπορτα, ο Κεντ έστριψε, ο Μπέργερ άναψε τα φώτα, συνέχισε την πορεία του στον διάδρομο. Έφτασε στο κλιμακοστάσιο, είδε μια μέλισσα να κινείται πάνω στον τοίχο. Δύο επιλογές υπήρχαν. Είτε οι μέλισσες το είχαν σκάσει από κάπου είτε ήταν δείγματα, ενδείξεις. Αν το είχαν σκάσει από κάπου, τότε ο δράστης θα μπορούσε κάλλιστα να κάθεται εκεί πάνω με το απαχθέν θύμα του, εντελώς απροετοίμαστος. Αλλά το πιθανότερο ήταν ότι τους οδηγούσε στη σκεπή για κάποιον λόγο.