Πέντε συν τρία

Π Ε Ν Τ Ε Σ Υ Ν Τ Ρ Ι Α 23 προκαλούσε τρομερή σύγχυση. Τα μάτια του σκοτείνιασαν, όλα έγιναν μαύρα. Το μόνο που υπήρχε ακόμη ήταν μια απλή σκέψη που βολό­ δερνε στο άπειρο τίποτα: Ήταν ένας διαολεμένος τρόπος να πεθάνεις αυτός εδώ, γα­ μώτο. Μετά σκοτείνιασαν όλα. Δεν ήταν σίγουρος αν ζούσε όταν άνοιξε τα μάτια και αντί­ κρισε ένα βλέμμα που είχε το γκρίζο του πάγου και περιβαλ­ λόταν από κοντοκομμένα μαλλιά σε γκρίζο μεταλλικό χρώμα. «Ο τέλειος πράκτορας είναι βεβαίως ο ευνουχισμένος πρά­ κτορας» είπε ο Άουγκουστ Στέεν «αλλά δεν είναι ανάγκη να γίνει με τόσο δραστικό τρόπο». «Τι;» έκανε με κομμένη ανάσα ο Μπέργερ. «Αν δεν είχες σκύψει, θα είχες φάει σφαίρα στο καυλί». Ο Μπέργερ κοίταξε κάτω στο αλεξίσφαιρο γιλέκο του. Φαι­ νόταν καθαρά που τον είχε βρει η σφαίρα. Κατευθείαν στην καρδιά. «Ω, που να πάρει ο διάβολος» είπε. Ο Στέεν του έδωσε το χέρι κι εκείνος το έπιασε, ο Στέεν τον τράβηξε και τον σήκωσε όρθιο κι ο Μπέργερ ένιωσε να τον διαπερνούν καταρράκτες πόνων · ο Στέεν τον οδήγησε μέχρι το ανοιγμένο συρτάρι. Μέσα από το διαλυμένο μετωπικό ξύλο του συρταριού υπήρχε στερεωμένο ένα πιστόλι με ατσαλόσυρ­ μα περασμένο στη σκανδάλη. Ο Μπέργερ αναγνώρισε μεμιάς το όπλο. Ήταν ένα Ες-Ι-Γκε Ζάουερ Ρ226. Πιθανώς το δικό του παλιό υπηρεσιακό όπλο. Στην κάννη του ήταν στερεωμένο με κολλητική ταινία ένα μικρό χειρόγραφο σημείωμα. Μια λέξη ήταν γραμμένη, τίποτ’ άλλο: «Μπαμ!» «Ο Κάρστεν έχει ξαμοληθεί στο κατόπι σου, Σαμ» είπε ο