Πέντε συν τρία

Π Ε Ν Τ Ε Σ Υ Ν Τ Ρ Ι Α 21 δευτερόλεπτα επέστρεψε με πλήρη ισχύ. Ο Κεντ σταμάτησε να κυλιέται στην ταράτσα, σηκώθηκε, καθάρισε με άγριες κινήσεις το σώμα του. Πήγαν και οι δύο παραπαίοντας προς την άκρη της στέγης. Εκεί απ’ όπου είχε πέσει ο Ρόι. Ακριβώς πριν να φτάσουν στην άκρη της στέγης, ο Μπέργερ έστριψε το κεφάλι και είδε ένα τεράστιο κύμα μελισσών να σφεντονίζεται έξω από την ορθάνοιχτη πόρτα του μικρού σπι­ τιού και να σχηματίζει το σκοτεινότερο σύννεφο που είχε δει πάνω από την ήδη μισοσκότεινη πόλη. Ο Μπέργερ και ο Κεντ αντάλλαξαν βλέμμα. Ο Κεντ τίναξε μια μέλισσα από το χλωμό του μάγουλο και έγνεψε καταφατι­ κά. Κοίταξαν πάνω από την άκρη της ταράτσας. Το καθημαγμένο κορμί του Ρόι κειτόταν στο πάρκινγκ τριά­ ντα μέτρα πιο κάτω. Το μισό πάνω σ’ ένα αυτοκίνητο. Ο ήχος που βγήκε από το στόμα του Κεντ δεν ήταν ανθρώ­ πινος. «Μπέργερ!» βρυχήθηκε το γουόκι τόκι. «Έρχεται βοήθεια. Ασφάλισε το σπίτι». Ο Μπέργερ σηκώθηκε αργά δίπλα από τον σωριασμένο Κεντ που μούγκριζε από θλίψη και πόνο. Ο Μπέργερ αφαίρεσε μέλισσες από όλα τα γυμνά σημεία του σώματος. Ένιωσε ένα περίεργο μούδιασμα να απλώνεται σε όλο το κορμί του. Κινή­ θηκε από ασαφείς κατευθύνσεις προς το μικρό σπίτι. Κόλλησε πάνω στον τσιμεντένιο τοίχο, μια γρήγορη ματιά μέσα, και πί­ σω ξανά. Δεν υπήρχε άνθρωπος εκεί μέσα, δεν υπήρχαν κρυφοί χώροι. Τουλάχιστον έξι ανοιχτές κυψέλες. Υπήρχαν ακόμη με­ ρικές μόνο μέλισσες εδώ κι εκεί, ζουζούνιζαν αδύναμα τώρα· λογικά θα μπορούσε να μπει μέσα. Έσφιξε αποφασιστικότερα το όπλο του και έστριψε στη γωνία. Τίναξε τα χέρια του για να διώξει τις τελευταίες μέλισσες,