Party games: Παιχνίδια τρόμου

18 Είδα τον Μπρένταν και τους φίλους του να κουβεντιά- ζουν σοβαρά. Μέχρι και ο Έρικ είχε σοβαρέψει. Τι να συ- ζητούσαν άραγε; Χτύπησε το κουδούνι της κουζίνας. Πήγα βιαστικά στο πάσο για να πάρω την παραγγελία. Ο Λέφτι με κοίταξε με μισόκλειστα μάτια από την κουζίνα. Το στενό του πρόσωπο ήταν κατακόκκινο και λουσμένο στον ιδρώτα. Φοράει πάντα ένα τζόκεϊ γυρισμένο ανάποδα στο καραφλό του κεφάλι. «Όλα καλά, Ρέιτσελ;» «Πολλή δουλειά» είπα. «Αλλά τα καταφέρνω. Εγώ…» Ο Λέφτι δεν περίμενε ν’ ακούσει την απάντησή μου. Είχε επιστρέψει στη σχάρα. Ξανάπιασα δουλειά. Μέχρι στιγμής είχα καταφέρει να μπερδευτώ ελάχιστες φορές. Το εστιατόριο είχε αδειάσει κάπως όταν οΜπρένταν και οι φίλοι του ετοιμάστηκαν για να φύγουν. Μου χαμογέλα- σαν και με χαιρέτησαν με νεύματα καθώς πήγαιναν προς την έξοδο. «Θες να σου δώσω κάτι έξτρα;» είπε ο Έρικ. «Και το ρωτάς;» αποκρίθηκα. «Μια συμβουλή: να κοιτάς κι απ’ τις δυο πλευρές του δρόμου πριν περάσεις απέναντι». Γέλασε με το ηλίθιο αστείο του. Με έκπληξη είδα τον Μπρένταν να μένει πιο πίσω για να μου μιλήσει. Για άλλη μια φορά με κάρφωσε με το βλέμ- μα του, σαν να ήθελε να διαβάσει τις σκέψεις μου. Μπορεί να κοιτάζει επίμονα τους πάντες. Μάλλον δεν το συνει- δητοποιεί καν.