Παραπλάνηση

Π Α Ρ Α Π Λ Α Ν Η Σ Η 13 ρίς σταματημό. Δεν θυμόταν πόσα χρόνια είχε να κλάψει έτσι. Δεν θυμόταν πόσα χρόνια είχε να νιώσει μια ζεστή, ανθρώπινη επαφή. Όταν της υποσχέθηκε ότι θα «κάνω ό,τι μπορώ για να σου δώσω πίσω τον εαυτό σου», πόσο όμορφο είχε ακουστεί στα αυτιά της. Τις δύο τελευταίες εβδομάδες παρατηρεί έναν περίεργο τύπο που κάθεται στην άκρη της μπάρας και πίνει Johnny black σκέτο. Στρίβει τσιγάρα και πίνει. Μόνος. Έρχεται λίγο πριν από τα μεσάνυχτα, κάθεται καμιά ώρα και φεύγει. Η μόνη του κου­ βέντα είναι για να δώσει την παραγγελία του. Δεν την κοιτάζει. Το βλέμμα του είναι καρφωμένο στο κενό. Όλο το σκηνικό τής φαίνεται αφύσικο. Άκυρο. Όταν η φίλη της η Ταμίλα έρχεται να τη σκαντζάρει ακολουθούν τη μικρή ιεροτελεστία που τις βοηθάει να αντεπεξέλθουν στις σκληρές συνθήκες της δουλειάς. Καπνίζουν έναν μπάφο πίσω από την μπάρα. Η Ταμίλα την προειδοποιεί ότι το πράγμα «είναι αλβανικό, πολύ δυνατό». Μπορεί να της προκαλέσει διάφορες παραισθήσεις. Η Ιλόνα δεν της αναφέρει τίποτε για τα δύο χάπια που έχει πάρει λίγη ώρα νωρίτερα. Με τις πρώτες τζούρες καταλαβαίνει ότι δεν αξιολόγησε σωστά την προειδοποίηση. Όσο περνάει η ώρα, αρχίζει να τα­ ξιδεύει με κατεύθυνση έναν άλλο κόσμο. Χαλαρώνει και ένα σύννεφο ευδαιμονίας την τυλίγει. Μιλάνε για λίγο, και μετά η Ιλόνα την αποχαιρετά και ξεκινάει για τον σταθμό του μετρό. Είναι η μέρα που κάνει την παράδοση. Δεν ξέρει ποιος πα­ ραλαμβάνει το δέμα. Η αποστολή της περιορίζεται στην τοπο­ θέτηση του δέματος στο υπόστεγο του μικρού πάρκινγκ. Βγαίνει έξω. Στους μισοφωτισμένους δρόμους, λίγοι μονα­ χικοί διαβάτες βιάζονται να επιστρέψουν στη θαλπωρή των οικογενειακών κλουβιών τους. Μολυβένια σύννεφα έχουν κάνει κατάληψη στον ουρανό και ένα ψυχρό αεράκι σηκώνεται ξαφ­ νικά και την αναγκάζει να τραβήξει το φερμουάρ του κόκκινου