Παραπλάνηση

Π Α Ρ Α Π Λ Α Ν Η Σ Η 15 γίζεται. Τρίβει τα μάτια σε μια απελπισμένη προσπάθεια να επιστρέψει στα όρια του φυσιολογικού. Νιώθει να διασχίζει τα Σύνορα του Κόσμου των Παραισθή­ σεων. Οι μαύρες σκιές παίρνουν τώρα διαστάσεις γιγάντιων τεράτων και χορεύουν δαιμονικούς χορούς στην αποβάθρα εφορ­ μώντας με στόχο το βαγόνι της. Σε μια αντανακλαστική κίνηση, κλείνει πανικόβλητη τα μάτια. Μετά από λίγα δευτερόλεπτα, τα ξανανοίγει διστακτικά. Οι σκιές είναι εκεί, μπροστά της. Απλώνουν τα χέρια να την αρπάξουν. Η αδρεναλίνη ρέει στο αίμα της ανεξέλεγκτη. Γεμίζει τα πνευμόνια της με αέρα και αμέσως ξεφυσάει με ανακούφιση, όταν οι πόρτες κλείνουν τις σκιές έξω. Μόλις το τρένο ξεκινάει, έχει την εντύπωση ότι η ταχύτητά του ξεφεύγει από κάθε έλεγχο, με κίνδυνο να εκτροχιαστεί ανά πάσα στιγμή. Το στομάχι της συσπάται επικίνδυνα, τα γαστρικά οξέα ψάχνουν απεγνωσμένα διέξοδο να αναδυθούν στην επιφάνεια. Στην Πανόρμου, παρατηρεί έναν ευτραφή μεσήλικα με μαύ­ ρο δερμάτινο μπουφάν και μπλε κοτλέ παντελόνι να της ρίχνει ξελιγωμένες ματιές. Αποστρέφει αηδιασμένη το βλέμμα και τότε... μια ψηλή, αδύνατη φιγούρα ντυμένη στα μαύρα εισβάλ­ λει αποφασιστικά στο οπτικό της πεδίο. Στέκεται όρθιος στη μέση του βαγονιού. Η Ιλόνα δεν μπορεί να ξεχωρίσει αν είναι άντρας ή γυναίκα, ή πόσων χρονών είναι. Από το ελάχιστο άνοιγμα της κουκούλας του μαύρου φούτερ μπορεί μόνο να διακρίνει αμυδρά ένα κάτασπρο κομμάτι προσώπου, που της θυμίζει κάτι σαν βρικόλακα. Μόλις αντιλαμβάνεται ότι τον παρατηρεί, η φιγούρα κατεβάζει το κεφάλι. Εθνική Άμυνα. Η Ιλόνα βλέπει τον τύπο με το μαύρο φούτερ να ετοιμάζεται να κατέβει. Οι πόρτες ανοίγουν. Στρέφεται και την κοιτάζει. Το πρόσωπο είναι εφιαλτικά τρομακτικό. Άσπρο του νεκρού, μαύρο στο στόμα και μια περίεργη διαγώνια κόκ­ κινη γραμμή. Την κοιτάζει επίμονα για λίγα δευτερόλεπτα. Το βλέμμα του δεν έχει τίποτε το ανθρώπινο. Μοιάζει να γράφει