Παρακαταθήκη
25 ✱ ΟΙ ΔΥΟ ΠΡΩΤΟΙ ΟΡΟΦΟΙ της έπαυλής του από ψαμμίτη έγιναν αυτοσχέδιο γραφείο. Ετούτη η μετατροπή δεν ήταν προϊόν σχεδιασμού, αλλά μάλλον προέκυψε ως αποτέλεσμα της αντι μετώπισης μιας σειράς απρόβλεπτων αναγκών, ώσπου δημιουρ γήθηκε, χωρίς να το καταλάβει, κάτι που έμοιαζε με εργασια κό χώρο γεμάτο υπαλλήλους. Η όλη ιστορία ξεκίνησε με έναν κλητήρα, τον οποίο ο Μπέντζαμιν έβαζε να τρέχει σε όλη την πόλη μεταφέροντας πιστοποιητικά μετοχών, ομόλογα και άλ λα έγγραφα. Λίγες ημέρες μετά, ο νεαρός τον ενημέρωσε ότι χρειαζόταν βοήθεια. Μαζί με έναν ακόμα κλητήρα, ο Μπέ ντζαμιν προσέλαβε μια τηλεφωνήτρια και έναν υπάλληλο, ο οποίος σύντομα τον πληροφόρησε ότι του ήταν αδύνατον να τα βγάλει πέρα μόνος του. Επειδή η διαχείριση του προσωπι κού του απαιτούσε ζωτικό χρόνο από τη δουλειά του, προσέ λαβε έναν βοηθό. Στο μεταξύ, η τήρηση των βιβλίων είχε γίνει ιδιαίτερα χρονοβόρα εργασία, επομένως επιστράτευσε και έναν λογιστή. Όταν ο βοηθός του τον ενημέρωσε ότι χρειαζό ταν και ο ίδιος βοηθό, ο Ρασκ είχε χάσει πλέον τον λογαριασμό με τις νέες προσλήψεις και είχε παραιτηθεί από την προσπά θεια να θυμάται πρόσωπα και ονόματα. Τα έπιπλα που είχαν παραμείνει ανέγγιχτα και καλυμμένα για χρόνια χρησιμοποιούνταν τώρα χωρίς κανέναν σεβασμό από γραμματείς και παιδιά για τα θελήματα: στο τραπέζι από καρυδιά είχε εγκατασταθεί ένα χρηματιστηριακό τηλέτυπο· πίνακες χρηματιστηριακών τιμών κάλυπταν το μεγαλύτερο μέρος της ανάγλυφης ταπετσαρίας με τα επιχρυσωμένα φύλλα· στοίβες από εφημερίδες είχαν λεκιάσει το απαλό κίτρινο της βελούδινης ταπετσαρίας ενός ανάκλιντρου· μια γραφομηχανή
Made with FlippingBook
RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=