Πανέξυπνα πλάσματα

S H E L B Y V A N P E L T 24 τσουλιές των γλάρων. Κάθεται, σηκώνει το μανίκι και κοι­ τάζει τα παράξενα στρογγυλά σημάδια που περίμενε να έχουν πια σβηστεί. Μα είναι ακόμη εκεί. Χαϊδεύει με την άκρη του δαχτύλου της το μεγαλύτερο, ακριβώς στο κέντρο του καρπού της. Έχει περίπου το μέγεθος ασημένιου δο­ λαρίου. Πόσο άραγε θα της μείνει; Θα μελανιάσει; Μελα­ νιάζει τόσο εύκολα πια και το σημάδι της ήδη γίνεται μαβί, σαν φουσκάλα με ξεραμένο αίμα. Ίσως να της μείνει για πάντα. Ένα σημάδι σαν ασημένιο δολάριο. Η ομίχλη έχει διαλυθεί, παρασύρθηκε απ’ τον άνεμο στην ενδοχώρα, συγκεντρώθηκε στους πρόποδες των λό­ φων. Στα νότια, είναι αγκυροβολημένο ένα φορτηγό πλοίο, με το κύτος του να υπομένει το βάρος των εμπορευματο­ κιβωτίων που είναι αποθηκευμένα στο κατάστρωμά του, σαν τουβλάκια παιδικού παιχνιδιού. Το φεγγαρόφωτο χαϊ­ δεύει τα νερά, χίλια κεράκια χοροπηδούν στην επιφάνειά του. Η Τόβα κλείνει τα μάτια, τον φαντάζεται κάτω απ’ την επιφάνεια να κρατάει για χάρη της κεριά. Τον Έρικ. Το μοναχοπαίδι της.