Πανέξυπνα πλάσματα

S H E L B Y V A N P E L T 22 Παραζαλισμένη, ολοκληρώνει τα καθήκοντά της και κάνει τον συνηθισμένο τελευταίο γύρο της στο κτίριο για να πει καληνύχτα. Καληνύχτα, γαλαζολιόψαρα, χέλια, καβούρια, βοϊδοκεφαλόψαρα. Καληνύχτα, ανεμώνες, ιππόκαμποι, αστερίες. Στρίβει και συνεχίζει. Καληνύχτα, τόνοι, καλκάνια και σαλά- χια. Καληνύχτα, τσούχτρες, αγγούρια της θάλασσας. Καληνύχτα καρ- χαρίες, καημενούληδες. Η Τόβα ανέκαθεν ένιωθε μια συμπόνια για τους καρχαρίες, που στριφογύριζαν ατέρμονα στη δε­ ξαμενή τους. Ήξερε πολύ καλά τι σημαίνει να μη σταματάς να κινείσαι από φόβο μη σου κοπεί η ανάσα. Να και το χταπόδι, κρυμμένο πάλι πίσω απ’ τον βράχο του. Ένα ίχνος σάρκας φαίνεται μόνο. Το πορτοκαλί του μοιάζει πιο έντονο τώρα, σε σχέση με την όψη του στο δωμάτιο νωρίτερα, ωστόσο είναι πιο χλωμό απ’ όσο συνή­ θως. Ίσως να του γίνει μάθημα. Άλλη φορά να κάθεται στ’ αυγά του. Μα πώς στο καλό βγήκε έξω; Η Τόβα κοιτάζει το κυματιστό νερό, σαρώνει με το βλέμμα την επιφάνειά του, αλλά όλα φαίνονται κανονικά. «Ταραξία» του λέει, κουνώντας το κεφάλι. Κοντοστέ­ κεται, περιμένοντας να δει μια ακόμα κίνηση στη δεξαμε­ νή του, προτού φύγει γι’ απόψε. ΤΟ ΚΙΤΡΙΝΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΤΗΣ ΤΟΒΑ τιτιβίζει κι αναβο­ σβήνει τα φώτα του, καθώς εκείνη πατάει το κουμπί του μπρελόκ, πράγμα που ακόμη δεν το έχει συνηθίσει. Οι φίλες της, μια παρέα γυναικών που, χαριτολογώντας, αυ­ τοαποκαλούνται «Διαπλεκόμενες» την έπεισαν ότι χρειά