Το παιδί από τη Γερμανία

[ 30 ] είχε αρχίσει να προσαρμόζεται και η βρόμα δεν τον ενοχλούσε τό­ σο πια. «Ας δούμε τώρα τι ωραία πράγματα έχει εδώ μέσα ο γέρος. Άνοιξε την κουρτίνα». «Κι άμα μας πάρει κάνα μάτι;» «Ποιος διάολο να μας δει εδώ; Άνοιξε την κουρτίνα, ρε γαμώτο». Ο Άνταμ έκανε ό,τι του είπε ο Ματίας. Οι κουρτίνες άνοιξαν με έναν συριστικό ήχο και το εκτυφλωτικό φως πλημμύρισε τον χώρο. «Γαμάτο δωμάτιο» είπε ο Ματίας και κοίταξε γεμάτος θαυμα­ σμό γύρω του. Όλοι οι τοίχοι του δωματίου ήταν καλυμμένοι με βιβλιοθήκες από το πάτωμα μέχρι το ταβάνι. Σε μια γωνία υπήρχαν δύο δερμάτινες πολυθρόνες γύρω από ένα τραπεζάκι. Στην άλλη άκρη του δωματίου δέσποζε ένα τεράστιο γραφείο και μια παλιο­ μοδίτικη πολυθρόνα γραφείου με ψηλή πλάτη. Ήταν στραμμένη κατά το ήμισυ, με την πλάτη προς το μέρος τους. Ο Άνταμ προχώ­ ρησε ένα βήμα, αλλά το τρίξιμο από το πάτωμα τον έκανε να κοιτά­ ξει ξανά κάτω. Τούτη τη φορά είδαν και οι δύο τι ήταν αυτό που πατούσαν. «Τι διάολο...» Το πάτωμα ήταν καλυμμένο από μύγες. Μαύρες, αηδιαστικές, ψόφιες μύγες. Ακόμη και στο περβάζι του παραθύρου κείτονταν σωροί από μύγες. Τόσο ο Άνταμ όσο και ο Ματίας σκού­ πισαν αυτόματα τα χέρια τους στο παντελόνι τους. «Τι αηδία, γαμώτο» είπε ο Ματίας μορφάζοντας. «Πού βρέθηκαν όλες αυτές οι μύγες;» ΟΆνταμ κοίταξε απορημέ­ νος το πάτωμα. Έπειτα το μυαλό του, το οποίο είχε εμπεδώσει όλα τα επεισόδια του CSI, έβγαλε ένα δυσάρεστο συμπέρασμα. Νεκρές μύ­ γες. Αηδιαστική μυρωδιά. Προσπάθησε να αποδιώξει τη σκέψη, αλ­ λά το βλέμμα του οδηγήθηκε αμείλικτα στην πολυθρόνα.