Η παγωμένη πριγκίπισσα

[ 14 ] γορα του επέτρεπε η ηλικία του. Την ύστατη στιγμή θυμήθηκε ότι η σκάλα γλιστρούσε και άρπαξε την κουπαστή για να μη βρεθεί με το κεφάλι στα σκαλοπάτια. Διέσχισε με κόπο το χιόνι στο δρομάκι του κήπου και βλαστήμησε όταν η καγκελόπορτα τον δυσκόλεψε στο άνοιγμα. Μόλις βρέθηκε στο πεζοδρόμιο, έμεινε εκεί εντελώς αναποφάσιστος. Λίγο πιο κάτω στον δρόμο είδε να τον πλησιάζει με βήμα γοργό μια φιγούρα και αναγνώρισε την κόρη του Τούρε, την Ερίκα. Της φώναξε να σταματήσει. Ήταν κουρασμένη. Κουρασμένη του θανατά. Η ΕρίκαΦαλκ έκλεισε τον υπολογιστή και πήγε στην κουζίνα για να γεμίσει την κούπα της με καφέ. Ένιωθε πιεσμένη από παντού. O εκδοτικός οίκος ήθελε ένα προσχέδιο του βιβλίου τον Αύγουστο, κι εκείνη δεν το είχε αρ- χίσει καλά καλά. Το βιβλίο για τη Σέλμα Λάγκερλεφ, η πέμπτη της βιογραφία για γυναίκες συγγραφείς από τη Σουηδία, θα ήταν το καλύτερό της, αλλά τώρα αισθανόταν πως δεν είχε καμία απολύ- τως διάθεση για γράψιμο. Είχε περάσει πάνω από ένας μήνας από τον θάνατο των γονιών της, αλλά η θλίψη είχε ακόμα και σήμερα την ίδια φρεσκάδα με την ημέρα που έλαβε το πικρό μαντάτο. Το καθάρισμα του πατρικού της δεν πήγαινε τόσο γρήγορα όσο ήλ- πιζε, καταπώς φάνηκε. Tα πάντα τής ξυπνούσαν αναμνήσεις. Κά- θε κουτί που συσκεύαζε της έπαιρνε πολλές ώρες, διότι καθένα αντικείμενο είχε την ιδιότητα να την κατακλύζει με εικόνες από μια ζωή που φάνταζε άλλοτε τόσο κοντινή και άλλοτε απίστευτα μα- κρινή. Δεν μπορούσε όμως να βιαστεί με το αμπαλάρισμα – ας της έπαιρνε όσο καιρό ήθελε. Το διαμέρισμά της στη Στοκχόλμη ήταν νοικιασμένο προσώρας, και η ίδια υπολόγιζε ότι μπορούσε να μεί- νει ευχαρίστως στο πατρικό της, στη Φιελμπάκα, και να γράψει. Το