Η παγωμένη πριγκίπισσα

[ 19 ] είναι η αναπόφευκτη ερμηνεία αυτού που είχε δει. Η Αλεξάνδρα που η ίδια γνώριζε ήταν ένας από τους πιο ζωντανούς και σίγου- ρους ανθρώπους που ήξερε. Ένας όμορφος άνθρωπος, γεμάτος αυτοπεποίθηση, με μια ακτινοβολία που έκανε τους πάντες να την ακολουθούν με το βλέμμα τους. Σύμφωνα με όσα είχε ακούσει η Ερίκα από φήμες, η ζωή –όπως πίστευε, εξάλλου, και η ίδια– υπήρ- ξε γενναιόδωρη με την Άλεξ. Διηύθυνε μια γκαλερί στο Γέτεμποργ, ήταν παντρεμένη με έναν άντρα που ήταν και όμορφος και επιτυ- χημένος και ζούσε σε ένα μεγάλο σπίτι σαν αρχοντική έπαυλη στο νησί Σερέ. Προφανώς όμως κάτι δεν είχε πάει καλά. Ένιωσε ότι είχε ανάγκη να αποδιώξει τις σκέψεις της και σχημά- τισε τον αριθμό τηλεφώνου της αδερφής της. «Κοιμόσουν;» «Αστειεύεσαι; O Άντριαν με ξύπνησε από τις τρεις το πρωί και, όταν τελικά κοιμήθηκε, κατά τις έξι, ξύπνησε η Έμμα και ήθελε παι- χνίδια». «Δεν μπορούσε να την αναλάβει ο Λούκας έστω για μία φορά;» Μια παγερή σιωπή επικράτησε στην άλλη άκρη της γραμμής, και η Ερίκα δάγκωσε τη γλώσσα της. «Eίχε μια σημαντική συνάντηση σήμερα και έπρεπε να είναι ξε- κούραστος. Εκτός αυτού, είναι αρκετά μπερδεμένα τα πράγματα στη δουλειά αυτό τον καιρό. Η επιχείρηση βρίσκεται μπροστά σε μια στρατηγικά κρίσιμη καμπή». Η φωνή της Άννας δυνάμωσε, και η Ερίκα διέκρινε έναν διάχυ- το τόνο υστερίας πίσω από τα λόγια της. O Λούκας είχε πάντα μια καλή δικαιολογία έτοιμη, και, πιθανότατα, η Άννα χρησιμοποίησε ακριβώς τα λόγια του. Κι αν δεν ήταν καμιά σημαντική συνάντηση, θα ήταν αγχωμένος απ’ όλες τις σημαντικές αποφάσεις που ήταν