Η παγωμένη πριγκίπισσα

[ 17 ] O Έιλερτ την ακολούθησε επιφυλακτικά και έδειξε, βουβός, προς το μπάνιο στον κάτω όροφο. Η Ερίκα δεν βιαζόταν. Στράφη- κε και κοίταξε τον Έιλερτ με βλέμμα ερωτηματικό. Εκείνος ήταν χλωμός και η φωνή του αδύναμη όταν απάντησε: «Εκεί μέσα». Είχε περάσει πολύς καιρός από τότε που η Ερίκα είχε μπει τε- λευταία φορά σε αυτό το σπίτι, άλλα κάποτε το γνώριζε καλά και ήξερε πού ήταν το μπάνιο. Παρά τα ζεστά ρούχα που φορούσε ανατρίχιασε από το κρύο. Η πόρτα του μπάνιου άνοιξε αργά, κι εκείνη μπήκε μέσα. Δεν ήξερε τι ακριβώς περίμενε από τα λίγα που είχε πει ο Έι- λερτ, αλλά κανείς δεν την είχε προετοιμάσει για το αίμα. Το μπάνιο ήταν ντυμένο ολόκληρο με λευκά πλακάκια, και η αντίθεση του αίματος μέσα και γύρω από την μπανιέρα έκανε το αποτέλεσμα πολύ πιο έντονο. Για πολύ λίγο, πριν συνειδητοποιήσει ότι μέσα στην μπανιέρα κείτονταν ένας πραγματικός άνθρωπος, σκέφτηκε ότι η αντίθεση ήταν όμορφη. Παρά τις αφύσικες λευκές και γαλαζωπές αποχρώσεις που εναλλάσσονταν στο κορμί, η Ερίκα την αναγνώρισε αμέσως. Ήταν η Αλεξάνδρα Βίκνερ, το γένος Καρλγκρέν, κόρη της οικογένειας στην οποία ανήκε το σπίτι όπου βρισκόταν η Ερίκα. Όταν ήταν ακόμη παιδιά, ήταν οι καλύτερες φίλες, αλλά ένιωθε πως από τό- τε είχε περάσει μια ολάκερη ζωή. Τώρα, η γυναίκα που ήταν στην μπανιέρα τής έμοιαζε σαν μια ξένη. Τα μάτια του πτώματος ήταν ευσπλαχνικά κλειστά, αλλά τα χεί- λη του είχαν πάρει ένα έντονο μπλε χρώμα. Ένα λεπτό στρώμα πά- γου είχε παρεισφρήσει γύρω από τον κορμό και έκρυβε εντελώς το κάτω μέρος του σώματος. Το δεξί χέρι κρεμόταν ξεψυχισμένο από