Παγκόσμια πολιτική ιστορία

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ 54 στους αιώνες που ακολούθησαν. Αντί γι’ αυτό, όταν η αποκαλούμενη και «ινδοάρια μετανάστευση» άρχισε να προχωρά προς τα νότια, πιθα­ νότατα μέσω του Χίντου Κους γύρω στα 1500, συνάντησε ένα πλήθος από φυλές και μικρά βασίλεια. Αρχικά οι νεοαφιχθέντες δημιούργησαν τη βάση τους στα λιβάδια της κοιλάδας Σουάτ στα βόρεια του σημερινού Πακιστάν· με το πέρασμα των αιώνων όμως πολλαπλασιάστηκαν, απέ­ κτησαν επιρροή πάνω στους παλιότερους κατοίκους και πορεύτηκαν προς τις εύφορες πεδιάδες στον Ινδό και τον Γάγγη. 35 Αν και η καταλληλότερη περιγραφή της μακράς αυτής διαδικασίας είναι «μετανάστευση» και όχι «εισβολή», αυτή προκάλεσε μια βαθιά κοινωνική μεταμόρφωση. Ο νέος πολιτισμός αναφέρεται συνήθως ως Βεδικός Πολιτισμός, από τις Βέδες –τα ιερά κείμενα δηλαδή που έχουν γραφτεί στα σανσκριτικά– πάνω στις οποίες στηρίζεται ο ινδουι­ σμός. Τα κεραμικά σκεύη με τις πρωτόγονες γκρίζες φιγούρες που άφησε ο Βεδικός Πολιτισμός δεν συγκρίνονται με τα καλλιτεχνικά επιτεύγματα της Αιγύπτου και της Μεσοποταμίας, φρόντισε όμως να αφήσει πίσω του μια λογοτεχνία που ως προς τον πλούτο της δεν υπάρχει όμοιά της την εποχή εκείνη. Την περίοδο αυτή άρχισε η επεξεργασία του σιδήρου, η κοινωνία χωρίστηκε σε κάστες και ιδρύ­ θηκαν νέα βασίλεια. Αν πιστέψουμε τα επικά ποιήματα, όπως η Μα- χαμπχαράτα , οι σχέσεις ανάμεσα στα κράτη αυτά έδειχναν να χαρα­ κτηρίζονται από αναρχία, καθώς βρίσκονταν σε διαρκή εμπόλεμη κατάσταση. Μόνο τον 5ο αιώνα ένα από αυτά τα κράτη –το βασίλειο του Παντσάλα– μπόρεσε να δημιουργήσει ένα είδος ηγεμονίας επί των γειτόνων του. Και μόνο τον 4ο αιώνα ένα μεγάλο μέρος την ιν­ δικής υποηπείρου βρέθηκε υπό τον έλεγχο μιας και μόνης αυτοκρα­ τορίας, αυτής των Μαουρύα. Σύμφωνα με την ινδουιστική παράδοση, η αρμονία εκπροσωπείται από τη θεά της τύχης, τη Λάκσμι, και τον σύζυγό της, τον Βισνού, θεό της δικαιοσύνης και της ειρήνης. Τα αρχαία σανσκριτικά έπη, όπως η Μαχαμπχαράτα και η Ραμαγιάνα , τονίζουν την επιθυμία για ειρήνη και αρμονία – οι γονείς να βλέπουν τα παιδιά τους να μεγαλώνουν, οι αγρότες να έχουν καλή σοδειά, οι βασιλείς να κυβερνούν δίκαια. Υπο­ γραμμίζουν επίσης και πόσο δύσκολο είναι να διατηρηθεί κάτι τέτοιο.