Παγκόσμια πολιτική ιστορία

ΚΡΎΦΤΗΚΑΝ ΟΙ ΟΥΡΑΝΟΊ. ΤΟ ΠΡΕΛΟΎΔΙΟ: ΠΡΙΝ ΑΠΌ ΤΟ 1000 π.Χ. 53 ποταμία και την Αίγυπτο. Μια μεγάλη εύφορη πεδιάδα επέτρεπε την αύξηση του πληθυσμού –στην περίπτωση της Κίνας έφτασε περίπου τα δέκα εκατομμύρια–, αλλά ήταν διαιρεμένος σε ξεχωριστές πόλεις και βασιλείς που ανταγωνίζονταν διαρκώς για επιρροή. 34 Η μικρή πόλη Φενγκχάο βρισκόταν στην περιφέρεια της πεδιάδας της Βόρειας Κίνας· ως πρωτεύουσα όμως των βασιλέων των Τζόου, έγινε ένα από τα πρώ­ τα κράτη που έφερε σχετική ενότητα στην περιοχή και καθιέρωσε μια αυτοκρατορική ιδεολογία βασισμένη στην εντολή του ουρανού. ΝΟΤΙΑ ΑΣΙΑ Σχεδόν 3.000 χιλιόμετρα από δάση, βουνά και παγετώνες χώριζαν την πεδιάδα της Βόρειας Κίνας από άλλο ένα σημαντικό δυνητικό λίκνο αυτοκρατορίας, την Ινδογαγγική πεδιάδα. Για εκατομμύρια χρόνια, τα νερά που έφερναν οι μουσώνες στις νότιες πλαγιές των Ιμαλαΐων έρεαν προς τα νότια με τα εκατοντάδες μικρά ποτάμια που χύνονταν στον Ινδό, τον Γάγγη και τον Βραχμαπούτρα ή πορεύονταν προς την Αραβι­ κή Θάλασσα και τον Κόλπο της Βεγγάλης. Η πεδιάδα που σχημάτισαν είναι πάνω από 2,5 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα και αποτελεί την πιο σημαντική γεωργική περιοχή στον κόσμο. Στρίβει σαν πέταλο αλόγου γύρω από τους βραχώδεις σχηματισμούς του οροπεδίου Ντεκάν στα νότια. Προς τα βόρεια συνορεύει με το Χίντου Κους, τα Ιμαλάια και τους λόφους Σαν της Μιανμάρ. Μέχρι την άφιξη των Ευρωπαίων αποί­ κων τον 16ο μ.Χ. αιώνα, οι εξωτερικές απειλές περιορίζονταν στους νομαδικούς λαούς που ζούσαν στις όχθες του Αμού Νταριά στην Κε­ ντρική Ασία, αλλά έπρεπε να διασχίσουν τα μεγάλα κι επικίνδυνα ορει­ νά μονοπάτια του Χίντου Κους πριν μπουν στις πεδιάδες της Νότιας Ασίας από το πέρασμα Κιμπέρ. Κατά την Εποχή του Χαλκού, το δυτικό μισό της Ινδογαγγικής πεδιά­ δας κυριαρχούνταν από τον πολιτισμό της κοιλάδας του Ινδού ή Χαρά­ πα (3000-1300 π.Χ.). Μετά την εγκατάλειψη των μεγάλων χωμάτινων πόλεων Μοχέντζο-ντάρο και Χαράπα γύρω στα 1900, δεν υπάρχουν άλλα στοιχεία για κάποια νέα σπουδαία πόλη που να γεμίζει το κενό