Παγκόσμια πολιτική ιστορία

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ 48 όμως ήταν πολύ πιο ταραχώδης. Ακόμα και εντός της Αιγύπτου, η κοιλάδα του Νείλου μπορούσε να μετατραπεί σε πεδίο ανταγωνισμού ανάμεσα στις πόλεις. Και η ευημερία της χώρας την έκανε πάντα στόχο ελκυστικό για τους εισβολείς. Κάθε ένδειξη αδυναμίας λοιπόν μπορού­ σε να προκαλέσει την εισβολή κάποιας από τις δυνάμεις που παραμό­ νευαν στα σύνορα. Οι περισσότεροι κατακτητές όμως, όπως ο Λίβυος πολέμαρχος Σωσένκ, προτίμησαν να υιοθετήσουν την αιγυπτιακή αυ­ τοκρατορική παράδοση και τα σύμβολά της στο σύνολό τους παρά να τα καταστρέψουν. Παρά τις αλλαγές στον θρόνο, η αυτοκρατορική ερ­ μηνεία του Μάατ εξακολουθούσε να επιζεί. ΜΕΣΟΠΟΤΑΜΙΑ Σε σύγκριση με την Αίγυπτο, η γεωγραφία και το περιβάλλον της Μεσο­ ποταμίας είναι αρκετά πιο περίπλοκα. Οι ποταμοί Τίγρης και Ευφράτης –από τους οποίους πήρε το όνομά της η Μεσοποταμία καθότι ανάμεσά τους– ρέουν σχεδόν παράλληλα για 2.000 χιλιόμετρα περίπου και χωρί­ ζουν την περιοχή σε ένα σύνολο από κοιλάδες και οάσεις που είναι δύ­ σκολο να ελεγχθούν από μία και μόνο δύναμη. Ο πρώτος που επέβαλε μια αυτοκρατορία στην περιοχή ήταν η κεντρική πόλη-κράτος του Ακκάδ γύρω στα 2300. Τους επόμενους αιώνες, τους Ακκάδιους διαδέχτηκαν άλλοι λαοί της περιοχής: οι Σουμέριοι, που ασκούσαν την εξουσία τους από την Ουρ στα νότια· οι Βαβυλώνιοι, στα κεντρικά· και οι Ασσύριοι στα βόρεια, με την αρχαία τους πρωτεύουσα, την Ασσούρ. Και αυτοί δεν ήταν οι μόνοι διεκδικητές της εξουσίας στην περιοχή. Οι παραπόταμοι του Τίγρη και του Ευφράτη οδηγούσαν στα όρη του Ταύρου, στα βουνά της Αρμενίας και στην οροσειρά του Ζάγρου. Έχο­ ντας το πλεονέκτημα να βρίσκονται ψηλά πάνω από τις πεδιάδες της Μεσοποταμίας, οι οροσειρές αυτές αποτελούσαν στρατηγικά οχυρά – βρίσκονταν κοντά σε νερό, είχαν εύφορα εδάφη, διόδους για το εμπό­ ριο, ενώ προστατεύονταν από ορεινούς όγκους– και εκεί προέκυψαν φιλόδοξα βασίλεια όπως του Μιτάνι, του Ουραρτού, του Ελάμ και της Μηδίας. Οι λόφοι της Εγγύς Ανατολής πρόσφεραν επίσης προστασία