Ο ξένος

11 2 Ό ταν ο Άνταμ κατάφερε και πάλι να νιώσει τα μουδιασμένα του πόδια, έτρεξε στο κατόπι του ξένου. Δεν πρόλαβε όμως. Ο ξένος ήδη έμπαινε στη θέση του συνοδηγού ενός γκρι Χό- ντα Ακόρντ. Το αμάξι ξεκίνησε. Ο Άνταμ έτρεξε ξοπίσω του, μήπως προλάβει να δει τον αριθμό των πινακίδων, αλλά το μόνο που συγκράτησε ήταν ότι το αμάξι είχε πινακίδες Νιου Τζέρσι. Καθώς έστριβε προς τον περιφερειακό, πρόσεξε και κάτι ακόμα. Οδηγούσε γυναίκα. Νέα, με μακριά ξανθά μαλλιά. Κι όταν το πράσινο φανάρι φώτισε το πρόσωπό της, είδε ότι τον κοιτούσε. Τα βλέμματά τους διασταυρώθηκαν προς στιγμήν. Το πρόσωπό της είχε μια έκφραση έγνοιας, οίκτου. Γι’ αυτόν. Το αμάξι έφυγε γκαζωμένο. Κάποιος φώναξε το όνομά του. Ο Άνταμ γύρισε και ξαναμπήκε στη Λεγεώνα. Η διαδικασία επιλογής άρχισε με την ομάδα που θα αγωνιζόταν στα ματς με άλλα σχολεία. Ο Άνταμ προσπάθησε να συγκεντρωθεί, μα ήταν λες και κάθε ήχος έφτανε στ’ αυτιά του θολός, σαν μέσα από νοτισμένη πόρτα ντουσιέρας. Η Κορίν είχε κάνει την προεργασία, ώστε ο Άνταμ να μη συναντήσει δυσκολίες. Είχε βαθμολογήσει κάθε