Ο ξένος

12 H A R L A N C O B E N αγόρι που είχε συμμετάσχει στα δοκιμαστικά της έκτης, ώστε εκείνος να έχει να επιλέξει βάσει όσων απόμεναν. Ο πραγματι- κός στόχος –ο λόγος για τον οποίο βρισκόταν εδώ– ήταν για να εξασφαλίσει ότι ο Ράιαν, ο γιος τους που πήγαινε έκτη, θα έπαι- ζε στην επίσημη ομάδα του σχολείου. Ο μεγάλος τους, ο Τόμας, που ήταν πια μαθητής της Δευτέρας Λυκείου, είχε αποκλειστεί από οποιαδήποτε τέτοια ομάδα όταν ήταν στην ηλικία του Ράιαν επειδή (τουλάχιστον αυτό πίστευε η Κορίν, κι ο Άνταμ έτεινε να συμφωνεί) οι γονείς του δεν είχαν δείξει αρκετό ενδιαφέρον. Πολλοί απ’ τους πατεράδες βρίσκονταν εκεί εκείνο το βράδυ όχι τόσο από αγάπη για το σπορ, όσο για να διαφυλάξουν τα συμ- φέροντα των παιδιών τους. Συμπεριλαμβανομένου και του Άνταμ. Αξιοθρήνητο, αλλά τι να κάνεις. Ο Άνταμ προσπάθησε να απωθήσει όσα είχε μόλις ακούσει –άλλωστε ποιος στο διάολο ήταν αυτός ο τύπος;–, αλλά δεν τα κατάφερε. Τα μάτια του θόλωναν κάθε φορά που κοίταζε τις «αναφορές επιδόσεων» της Κορίν. Η γυναίκα του ήταν απίστευ- τα επιμελής, ψυχαναγκαστική σχεδόν, καταγράφοντας τους μι- κρούς αθλητές κατά φθίνουσα σειρά επιδόσεων. Κάθε φορά που ένα από τα αγόρια επιλεγόταν, ο Άνταμ διέγραφε μουδιασμένος το όνομά του. Περιεργάστηκε την άψογη καλλιγραφία της συζύ- γου του, που ήταν σχεδόν σαν το πρότυπο καλλιγραφίας που βλέπεις καρφιτσωμένο πλάι στον πίνακα στην τάξη της Τρίτης Δημοτικού. Έτσι ήταν σε όλα η Κορίν. Η μαθήτρια που έμπαινε στην τάξη, γκρίνιαζε ότι θα κοπεί, τελείωνε το διαγώνισμα πρώτη και αρίστευε. Ήταν έξυπνη, φιλόδοξη, πανέμορφη και… Ψεύτρα; «Να τους μοιράσουμε τώρα σε γκρουπ για τους αγώνες εκτός έδρας» είπε ο Τριπ. Το τρίξιμο των καθισμάτων αντήχησε πάλι στην αίθουσα. Χαμένος ακόμη σε μια έσωθεν ομίχλη, ο Άνταμ κάθισε σ’ έναν κύκλο με άλλους τέσσερις άντρες, που θα συνόδευαν τα γκρουπ