Ο βασιλιάς

J O N E S B O 14 εαυτό του πως έχεις δίκιο. Το πήρα από ένα επιστημονικό βιβλίο που έχει ο αδερφός μου, αυτός ασχολείται βασικά με κάτι τέτοια». «Με τεχνικές πειθούς;» «Ναι. Πουλάει διάφορα πρότζεκτ και τα λοιπά. Κι είναι και καλός σ’ αυτό που κάνει». «Άρα είσαι εδώ για να… μου πουλήσεις κάτι;» «Μπορείς να το πεις κι έτσι. Αλλά ας αφήσουμε στην άκρη το ψηστήρι...» «Α, μάλιστα». «…κι ας προσπαθήσω να σε πείσω με τον παλιό, παρα- δοσιακό τρόπο. Θα σας δώσω, εσένα και του συνεταίρου σου, δώδεκα εκατομμύρια κορόνες αν γράψετε στην έκθεσή σας προς την Κρατική Υπηρεσία Αυτοκινητοδρόμων ότι το τούνελ δεν πρέπει να χτιστεί». Σιωπή. «Προσπαθείς να με δωροδοκήσεις;» ρώτησε ο Μπεντ. Έγνεψα καταφατικά. «Ναι. Ξέρω, δεν ακούγεται ωραία, αλλά μάλλον αυτή είναι η σωστή λέξη». Ο Μπεντ χαμογέλασε με δυσπιστία. «Και τι στο καλό σε κάνει να νομίζεις ότι θα υποκύψω;» «Κατ’ αρχάς, το ότι χρησιμοποίησες στιγμιαίο μέλλοντα». «Συγγνώμη;» «Αν απέκλειες εντελώς αυτό το ενδεχόμενο, θα έλεγες: “Και τι στο καλό σε κάνει να νομίζεις ότι θα υπέκυπτα σε κάτι τέτοιο;”. Να, κάτι τέτοια γράφει το βιβλίο του αδερφού μου: ότι η επιλογή των λέξεων που χρησιμοποιούμε αποκα- λύπτει τι σκεφτόμαστε προτού εμείς συνειδητοποιήσουμε καν ότι το σκεφτόμαστε». Ο Μπεντ ρουθούνισε απαξιωτικά. «Και κατά δεύτερον;» «Ε;»