Ο τρόπος που μαθαίνουμε

19 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 ΕΙΣΑΓΩΓΗ Στο σύντομο εισαγωγικό κεφάλαιο εξετάζεται η φύση της μάθησης και δίνεται ο ορισμός της έννοιας όπως αυτή χρησιμοποιείται στο παρόν βιβλίο αξιοποιώντας ένα συγκεκρι- μένο παράδειγμα. Ακολουθεί επισκόπηση της δομής του βιβλίου. 1.1 Tι είναι μάθηση; Το πρώτο που σκέφτονται οι περισσότεροι άνθρωποι όταν ακούν τον όρο μάθηση έχει να κάνει με κάτι που γίνεται όταν πηγαίνουμε σχολείο. Βασικά, το σχολείο είναι ο θεσμός που έχει θεσπιστεί από την κοινωνία προκειμένου να διασφαλιστεί ότι όλα τα μέλη της θα αποκτήσουν τη μάθηση που είναι αναγκαία για τη διατήρηση και τη συνέ- χειά της. Όλοι οι νέοι και σημερινοί ενήλικοι έχουν περάσει περισσότερες από 10.000 ώρες της ζωής τους στο σχολείο· κάποιοι έχουν περάσει πολύ περισσότερες (Rutter και άλλοι, 1979), και αυτό, φυσικά, έχει επηρεάσει αποφασιστικά το επίπεδο ωριμό- τητάς τους. Η μαθησιακή κατάσταση που θυμούνται συνήθως οι περισσότεροι είναι η διδασκα- λία στην τάξη. Ας δούμε ένα παράδειγμα. Μπαίνουμε στην τάξη ενός σχολείου στο μάθημα των Μαθηματικών. Τα παιδιά μαθαίνουν να διαιρούν. Η δασκάλα στέκεται στον πίνακα και εξηγεί πώς γίνεται η πράξη: γράφει μια πράξη διαίρεσης στον πίνακα και δείχνει πώς να τη λύσουν. Ή, σε άλλη περίπτωση, η διδασκαλία στηρίζεται στην ομαδοσυνεργατική μέθοδο. Τα παιδιά κάθονται σε ομάδες και βοηθούν το ένα το άλλο για να λύσουν το πρόβλημα ή ζητάνε βοήθεια από τη δασκάλα όταν τη χρειάζονται. Και στις δύο περιπτώσεις τα περισσότερα παιδιά συμμετέχουν στις εργασίες όπως είναι αναμενόμενο. Καταλαβαίνουν τι πρέπει να κάνουν και αποστηθίζουν τη μέθοδο. Μπορεί να την καταλάβουν αμέσως ή μπορεί να χρειαστεί κάποιος να τους τη δείξει αρκετές φορές προτού πραγματικά την κατανοήσουν.