Ο τρόπος που μαθαίνουμε

23 θησης. Περισσότερα ζητήματα που αφορούν τη μάθηση εξετάζονται στα Κεφάλαια 5, 6 και 7 πάνω στη βάση καθεμιάς από τις τρεις διαστάσεις· επισκόπηση των πιο σημα- ντικών ζητημάτων για τη μάθηση συνολικά παρουσιάζεται στο Κεφάλαιο 8. Το τρίτο μέρος, που αποτελείται μόνο από το Κεφάλαιο 9, αφορά τους πιο σημα- ντικούς τύπους εμποδίων στη μάθηση που υπάρχουν σήμερα, δηλαδή τι συμβαίνει όταν η μάθηση στην οποία στοχεύαμε δεν επιτυγχάνεται ή η μάθηση έχει διαφορετική εξέ- λιξη από αυτήν που στοχεύαμε. Αυτά τα ζητήματα αντιμετωπίζονται μόνο σπάνια σε συνεισφορές για τη θεωρία της μάθησης, αλλά εδώ θεωρούνται εξίσου σημαντικά με τη συζήτηση που αφορά την περισσότερο, ή λιγότερο, επιτυχή μάθηση. Το τέταρτο μέρος του βιβλίου επικεντρώνεται σε μια σειρά περιοχών οι οποίες είναι κάποιες από τις πιο σημαντικές συνθήκες που επηρεάζουν τον χαρακτήρα, την πορεία και το αποτέλεσμα της μάθησης. Το Κεφάλαιο 10 αναφέρεται στους διαφορετικούς τύπους προϋποθέσεων του εκπαιδευομένου που περιλαμβάνουν τις προδιαθέσεις, τις ικανότητες και την ευφυΐα, το στιλ μάθησης, το φύλο και το κοινωνικό υπόβαθρο. Το Κεφάλαιο 11 ασχολείται με τη μάθηση κατά τη διάρκεια της ζωής και σε διαφορετικές ηλικίες. Στο Κεφάλαιο 12 η μάθηση εξετάζεται σε σχέση με τους πιο σημαντικούς τομείς πρακτικής άσκησης ή μαθησιακούς χώρους: την καθημερινή μάθηση, τη σχολική μάθη- ση, τη μάθηση στην επαγγελματική ζωή, τη μάθηση που βασίζεται στο διαδίκτυο και τη μάθηση σε δραστηριότητες που ενδιαφέρουν τον μαθητή. Στο Κεφάλαιο 13 αντικείμενο είναι η μάθηση σε σύνδεση με διαφορετικούς τύπους εκπαιδευτικών συστημάτων και πολιτικών συνθηκών. Ολοκληρώνοντας, το Κεφάλαιο 14 συνοψίζει τα κύρια σημεία του πλαισίου που αναπτύχθηκε και τοποθετεί τις πολλές διαφορετικές συνεισφορές και τους συγγραφείς που αναφέρθηκαν σε σχέση με το μοντέλο μάθησης. 1.4 Σύνοψη Τα πιο σημαντικά ζητήματα σε αυτό το εισαγωγικό κεφάλαιο μπορούν να συνοψιστούν στην ιδέα ότι η μάθηση είναι ένα πολύ σύνθετο και πολύπλευρο ζήτημα που περιλαμ- βάνει «οποιαδήποτε διεργασία που στους ζωντανούς οργανισμούς οδηγεί σε μόνιμη αλλαγή της ικανότητας και η οποία δεν οφείλεται αποκλειστικά σε βιολογική ωρίμαν- ση ή γήρανση». Αυτός ο ορισμός σημαίνει ότι διεργασίες όπως η κοινωνικοποίηση, το προσόν, η ανάπτυξη ικανότητας και η θεραπεία θεωρούνται ειδικοί τύποι διεργασιών μάθησης ή ειδικές οπτικές γωνίες από τις οποίες εξετάζεται η μάθηση. Επίσης σύμφω- να με τον ορισμό, οι περιορισμοί ή άλλοι παράγοντες που επηρεάζουν τη μάθηση πε- ριλαμβάνονται σε αυτά που κάποιος μαθαίνει. Η έννοια της «ανάπτυξης» θεωρείται ένας όρος-ομπρέλα για τη μάθηση και τη βιολογική ωρίμανση. Επιπλέον, το κεφάλαιο περιλαμβάνει τη βασική διάκριση-δομή του θέματος της μάθησης και αυτού του βιβλίου σε τέσσερις κύριες περιοχές: πρώτον, την κατανόηση