Ο τόπος των μυστικών (Pocket)

[ 11 ] Τσίου τσίου τσίου , κελαηδάει ένα μικρό πουλί με δυνατή φωνή μέσα στη ζέστη. Οουρανός είναι άσπρος, καίει τα πάντα, από την άκρη του μα- τιού της ως το κέντρο της όρασής της. Η Σελίνα σηκώνει το βλέμμα και η Χόλι βλέπει μόνο τα μαλλιά της να τινάζονται αργά, κι ένα χαμόγελο. «Διχτάκια πλυντηρίου» λέει ξαφνικά η Τζούλια, στραμμένη προς τον καυτό ουρανό. «Μμμ;» κάνει η Σελίνα πίσω από τα πινέλα της, που τα κρατάει ανοι- χτά σαν βεντάλια. «Στη λίστα με τον εξοπλισμό των οικότροφων. “Δύο διχτάκια πλυ- ντηρίου”. Και πού τα βρίσκεις αυτά; Και τι τα κάνεις; Δεν νομίζω να έχω δει ποτέ διχτάκι πλυντηρίου». «Είναι για να μην μπερδεύονται τα ρούχα σου με άλλα στο πλύσι- μο» λέει η Μπέκα. Η Μπέκα και η Σελίνα είναι οικότροφοι από την αρ- χή, από δώδεκα χρονών. «Ώστε να μη βρεις στο τέλος το αηδιαστικό βρακί κάποιας άλλης». «Η μαμά μου μου πήρε την προηγούμενη εβδομάδα» λέει η Χόλι και ανακάθεται. «Μπορώ να τη ρωτήσω από πού». Καθώς ξεστομίζει αυτές τις λέξεις, της έρχεται μια μυρωδιά από πλυμένα ρούχα που βγαίνουν ζεστά από το στεγνωτήριο, στο σπίτι, εκείνη και η μαμά της τεντώνουν ένα σεντόνι ανάμεσά τους για να το διπλώσουν, ενώ στο βάθος ακούγεται δυνατά Βιβάλντι. Και από το πουθενά, για μια φρικτή στιγμή που τη συνταράζει, η σκέψη του οικο- τροφείου δημιουργεί ένα κενό αέρος μέσα της, νιώθει να τη ρουφάει μέχρις ότου το στήθος της βουλιάζει προς τα μέσα. Θέλει να φωνάξει τη μαμά και τον μπαμπά, να πέσει πάνω τους και να τους ικετέψει να μείνει σπίτι για πάντα. «Χολ» λέει η Σελίνα ήρεμα, χαμογελώντας καθώς περνάει μπροστά της πάνω στο γύρω γύρω όλοι. «Θα είναι τέλεια». «Ναι» λέει η Χόλι. Η Μπέκα την παρατηρεί, σφίγγοντας την μπάρα του μονόζυγου, τσιτώνοντας αμέσως από την ανησυχία. «Το ξέρω».