Ο τόπος

Π Ρ Ο Λ Ο Γ Ι Κ Ο Σ Η Μ Ε Ι Ω Μ Α 8 Ένας εργάτης, ένας άνθρωπος φτωχός που προ- σπάθησε να ζήσει τη ζωή του με αξιοπρέπεια. Ονειρεύτηκε το καλύτερο για το παιδί του. Προ- σπάθησε να ανέλθει, αλλά τσακίστηκε. Δεν στα- μάτησε να δουλεύει σαν το σκυλί. Ένας πατέρας που προσπάθησε πολύ να μη λεί- ψει από το κοριτσάκι του τίποτα. Περνούσε τις αρρώστιες στο πόδι. Έζησε μια ζωή στη στέρηση. Είχε την ελπίδα ότι το παιδί του θα ζούσε καλύτερα από τον ίδιο και πάλεψε γι’ αυτό. Ένα βιβλίο πάνω στο ορυκτό βίωμα. Πώς οι σπουδές αλλάζουν τον άνθρωπο. Πώς ανοίγει κάτω απ’ τα πόδια σου γκρεμός, που σε ξεκόβει από την παλιά ζωή. Πώς ο γονιός πεθαίνει, γίνεται ανάμνη- ση. Δεν λες τα λόγια που πρέπει, την ώρα που πρέπει, γιατί δεν ξέρεις πώς να τα πεις. Και εκ των υστέρων, τα γράφεις. Ο πόνος αγκαλιά με τη χαρά. Η βαθιά περηφάνια του πατέρα. Η κόρη του ανή- κει πια «στον κόσμο που εκείνον τον είχε καταφρο- νήσει». Το βιβλίο αυτό μιλάει για τους ανθρώπους που μας γέννησαν. Για τη μέγγενη του περιβάλλοντος, το τι σημαίνει να είσαι πατέρας, αλλά και να είσαι η κόρη αυτού του πατέρα. Ένας φίλος κάποτε μου είπε: «Τόσα χρόνια επα- νάσταση, σπουδές και διαβάσματα, ατελείωτοι καβγάδες, συγκρούσεις με τους γονείς. Και χθες,