Ο σκέιτερ και το φανταστικό υπερόπλο (Διαβάζω ιστορίες)

11 πνάκηδες, να μη χάνουν ποτέ ευκαιρία να κά­ νουν πλάκα σε βάρος των άλλων παιδιών. Ξαφνικά ο Τζώρτζης κόβει το χαχανητό και γίνεται σοβαρός. Από κοντά το κόβουνε κι οι άλλοι δυο, σαν κουρδιστά στρατιωτάκια που έμειναν από μπαταρία. «Δε σε θέλω στην ομάδα μας, κι ας λέει ό,τι θέλει ο προπονητής. Αφού σ’ όποια θέση και να σε βάλει είσαι άχρηστος. Αλλά τι να περιμένεις από κάποιον που δεν μπορεί ούτε να μιλήσει κανονικά; Να μπορεί να κλοτσήσει;» λέει ο Τζώρτζης στον Άλεξ. Μάκης και Χρήστος πέφτουν κάτω από τα γέλια με το φοβερό αστείο του αρχηγού. ΟΆλεξ πάει κάτι να πει αλλά το ξανακλείνει. Σκέφτομαι πως πρέπει να είναι δύσκολο να κά­ νεις τσαμπουκά όταν φοβάσαι μη σου ξεφύγει καμιά λέξη με ρο και γίνεις πάλι ρεζίλι. Ηφάτσα του είναι ζορισμένη και τα μάτια του έχουν εκεί­ νη τη γυαλάδα σαν να ετοιμάζεται να κλάψει αλλά κρατιέται. Και τότε είναι που ανοίγω το στόμα μου εγώ.