Ο σκέιτερ και το φανταστικό υπερόπλο (Διαβάζω ιστορίες)

7 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 Οι εξυπνάκηδες Τον βλέπω με την άκρη του ματιού μου. Είναι μακριάακόμα, σχεδόν στην άλληάκρη του προαυ­ λίου, και βαράει το χώμα με την μπάλα σουλα­ τσάροντας ανάμεσα στα παιδιά δήθεν τυχαία. Ναι, καλά. Εγώ είμαι σίγουρος ότι έχει βάλει πλώρη κατά δω, ολοένα και ζυγώνει. Έχουμε αράξει με τον Άλεξ στη μάντρα κάτω από τον ευκάλυπτο. Εγώ κρεμιέμαι από τα κάγκελα της περίφραξης, σαν μικρή μαϊμού που περιμένει να της πετάξουν φιστίκια απέξω οι περαστικοί, κι ο Άλεξ καθιστός στο χαμηλό τοιχάκι τρώει ορε­ ξάτος τυρόπιτα. Είναι περίπτωση ο Άλεξ. Κάθε μέρα φέρνει από το σπίτι μικρά χρωματιστά ταπεράκια που του δίνει η μάνα του, με σάντουιτς γαλοπούλας, με ψωμί ολικής άλεσης κι άλλα τέτοια υγιεινά, τα οποία καταβροχθίζει από το