Ο σέντερ φορ δολοφονήθηλε το σούρουπο

Ο Σ Ε Ν Τ Ε Ρ Φ Ο Ρ Δ Ο Λ Ο Φ Ο Ν Η Θ Η Κ Ε Τ Ο Σ Ο Υ Ρ Ο Υ Π Ο 9 άφησε τα απαραίτητα για να σουλουπώσει εκείνους τους δύο ορόφους της οδού Σαν Ραφαέλ. Ο δικηγόρος ήταν ένας παρά- ξενος μουρντάρης. Κοίταζε τα βυζιά της και γελούσε, της έλεγε πως έπρεπε να νιώθει ευγνωμοσύνη που ο κύριος Πάου * Σαφόν είχε τόσο παλιομοδίτικα γούστα. «Σ’ αυτή την πόλη δεν γίνονται τέτοια δώρα σε ερωμένες, τουλάχιστον όχι πριν από το Ευχαριστικό Συνέδριο ** ». Πολύ χαριτωμένο. Παρέες από χωριάτες και πενηντάρηδες ξεκίνησαν τη νυχτερινή τους βόλτα βγαίνοντας από τις σκιές του δειλινού για να στηθούν αναποφάσιστοι μπροστά στα μπαρ με τις πουτάνες. Οι άντρες. Τους αρπάζεις από το πουλί, τους κάνεις ό,τι θέλεις κι αυτοί τα δίνουν όλα –όλα για όλα– ακόμα και σ’ αυτούς τους καιρούς, που δεν υπάρχει ούτε έλεγχος ούτε τίποτα και στο επάγγελμα έχουν βγει κάτι χαμούρες πρε- ζούδες, που λίγο θέλουν να σου κολλήσουνε μια παλιοαρρώστια και να σε διαλύσουνε. Σαν κι εκείνη την κοπελιά, τη βρόμικη και τσακισμένη, γεμάτη χαϊμαλιά, που ψωνιζόταν για λογαρια- σμό της, οδός Σαν Ραφαέλ πάνω, οδός Σαν Ραφαέλ κάτω, προ- τείνοντας στους περαστικούς ένα «λογοτεχνικό πήδημα». «Τι τους λες, κορίτσι μου;» «Κι εσάς τι σας νοιάζει;» «Ρωτάω από περιέργεια, κούκλα μου». «Αν θέλουν ένα λογοτεχνικό πήδημα». «Και τι είναι αυτό, δηλαδή;» «Μια άγρια φάση. Ξέρω εγώ τι εννοώ». «Εκείνοι όμως δεν ξέρουν, παιδί μου. Αφού είναι όλοι από χωριό ή δουλεύουν στην οικοδομή. Από τη Ματαδεπέρα ή τη * Πάμπλο στα καταλανικά. ** Επίσημη εκκλησιαστική σύνοδος κλήρου και πιστών, που συνέρχε- ται για να δοξάσει το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας.