Ο ραφτάκος των λέξεων

9 Μ ια φορά κι έναν καιρό, σε μια πόλη που ήταν μικρή κι έμοιαζε ακόμη με χωριό, ζούσε ένας ράφτης. Ένας ράφτης που ήτανε μοναδι- κός για δύο λόγους. Πρώτον, γιατί άλλον ράφτη η πόλη δεν είχε, κι εκείνος μόνος του έραβε κι έντυνε μεγάλους και παιδιά. Ήταν η βιτρίνα του μικρού του μα- γαζιού γεμάτη: μπλούζες, ζακέτες, παντελόνια, πουλόβερ και ζιβάγκο, κάλτσες και καπέλα, κά- πες και παλτά, σ’ όλα τα σχέδια και τα χρώμα- τα. Κι ήταν και το μαγαζί του πάντοτε γεμάτο, με πελάτες γελαστούς, που έρχονταν και ξα- νάρχονταν για να διαλέξουν, να δοκιμάσουν, να ψωνίσουν.