Η πρώτη μου λογοτεχνία: Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων (Ο πρώτος μου Κάρολ)

Προσγειώθηκε πάνω σε κλαριά και ξεραμένα φύλλα. Κάπου στο βάθος είδε τον Άσπρο Κούνελο. «Μα τα αυτιά και τα μουστάκια μου! Έχω αργήσει!» μουρμούριζε τρέχοντας. Όταν όμως η Αλίκη έστριψε στη γωνία που τον είδε να στρίβει, ο Κούνελος ήταν άφαντος. Βρέθηκε τότε σε μια αίθουσα με πόρτες σε διάφορα μεγέθη. Έλα όμως που ήταν όλες κλειδωμένες! Σ’ ένα γυάλινο τραπέζι είδε ένα χρυσό κλειδάκι και, πίσω από μια κουρτίνα, βρήκε μια πορτούλα. Με το κλειδάκι την ξεκλείδωσε, την άνοιξε και… η πόρτα οδηγούσε σ’ έναν υπέροχο κήπο! Αδύνατον όμως να βρεθεί εκεί η Αλίκη, αφού ούτε το κεφάλι της δε χωρούσε να περάσει.