Ο πόλεμος των κουμπιών

15 προς πάππου δημοκρατικός και γιος στασιαστή της Γαλλικής Επανάστασης, πάντοτε υπερασπιζόταν τον Γαμβέτα 3 στις πιο δύσκολες ώρες. Στην παρέα ήταν και ο Κρικ ο Ξερόλας, ο Ατσίδας, ο Γρουσούζης ο Αλλήθωρος, που γύριζε πλάγια για να σε κοιτάξει κατάματα, και ο Κεφάλας, με κεφάλι μεγάλο σαν καρπούζι. Για να μην τα πολυλογούμε, εκεί βρίσκο- νταν συγκεντρωμένα τα πιο αντρειωμένα παλικάρια του χωριού και κουβέντιαζαν για σοβαρότατα ζητή- ματα. Ηάφιξη των αδελφών Ζιμπί και τουΜπουλούκου διόλου δε διέκοψε τη συζήτηση. Οι νεοφερμένοι, που προφανώς γνώριζαν την υπόθεση –μια υπόθεση το δίχως άλλο παλιά–, μπήκαν αμέσως στην κουβέ- ντα παραθέτοντας συγκεκριμένα γεγονότα και ακλό- νητα επιχειρήματα. Έπεσε σιωπή. Ο μεγάλος Ζιμπί, που τον φώναζαν εν συντομία «Μεγάλο», για να τον ξεχωρίζουν από τον μικρότε- ρο αδελφό του, τον Μικρό Ζιμπί ή Μικρό, πήρε τον λόγο και είπε: – Λοιπόν, ακούστε! Μόλις έφτασα με τον αδελφό μου στη στροφή τουΜενελό, οι Βελράνοι εμφανίστη- καν ξαφνικά δίπλα απ’ το νταμάρι του Ζαν-Μπατίστ. 3 Αναφορά στον Γάλλο πολιτικό και μεταρρυθμιστή Λεόν Γκαμπετά (1838-1882), γνωστό και με το εξελληνισμένο όνομαΛέων Γαμβέτας.