Ο πνευματιστής του Χίτλερ

G E R V A S I O P O S A D A S 22 για να χαλαρώσει, βάλθηκε να του ψιθυρίζει παιδικά τραγου­ δάκια. Ξαφνικά, με μια ψιλή, σπασμένη φωνή τού είπε: «Είσαι πέντε ετών». Ο κύριος ζάρωσε στην καρέκλα κι έφε­ ρε το πιγούνι στο στήθος του. «Είναι Χριστούγεννα» συνέχι­ σε ο Χάνουσεν «μόλις σου έκαναν δώρο μία μπάλα. Κοίτα τι όμορφη που είναι, κόκκινη, όπως την ήθελες. Έλα να παί­ ξεις!». Αψηφώντας χρόνια και κιλά, ο χοντρός με το ακριβό κοστούμι πετάχτηκε πάνω και με το πρόσωπο φωτισμένο από χαρά άρχισε να κυνηγάει το φανταστικό παιχνίδι απ’ άκρη σ’ άκρη στη σκηνή, κλοτσώντας τον αέρα και γελώντας τρανταχτά, ενώ όλο το θέατρο τον περιγελούσε. «Πρόσεχε, θα ρίξεις το χριστουγεννιάτικο δέντρο!» τον προειδοποίησε ο μάγος. Ο γέρος χτύπησε πάνω σε κάτι, σκόνταψε, σωριά­ στηκε στο έδαφος και άρχισε να κλαίει με όλη τη δύναμη των πνευμόνων του. Ο Χάνουσεν, προς τέρψη του κοινού, τον βοήθησε να σηκωθεί και του έδωσε μια καραμέλα· το παιδί- τραπεζίτης ηρέμησε και τη γεύτηκε με μεγάλη ευχαρίστηση. «Ο πατέρας σου όμως έχει θυμώσει». Η έκφραση του υπνω­ τισμένου σκοτείνιασε. «Και για τιμωρία θα σε κλείσει στο ντουλάπι κάτω απ’ τη σκάλα. Είναι σκοτεινό και μυρίζει υγρα­ σία». Στο πρόσωπό του άρχισε να διαγράφεται ο φόβος. «Θέ­ λεις να πας τουαλέτα. Δεν μπορείς όμως να βγεις αποκεί. Ούτε να χτυπήσεις την πόρτα, αυτό θα εκνεύριζε ακόμα περισσότερο τον πατέρα σου. Μμμμ, δεν κρατιέσαι...» Η έκφραση κατεπείγοντος στο πρόσωπο του ηλικιωμένου και τα μικρά πηδηματάκια από το ένα πόδι στο άλλο προκάλεσαν εκ νέου τη θυμηδία του κοινού. «Δεν μπορείς να τα κάνεις στο πάτωμα. Η μαμά θα σου τα ψάλει για τα καλά. Βλέπεις εκείνο το βάζο στη γωνία; Θα μπορούσε ίσως να σου φανεί χρήσιμο, ξέρεις...» Κοιτώντας διακριτικά γύρω του, ο ψηλο