Τζάσπερ Γουλφ - Ο πιο κουλ λύκος της πόλης

14 Λοιπόν, το ότι ο μπαμπάς είναι τσαντισμένος μπορώ να το καταλάβω. Θέλω να πω, πού ήξερε αυτό το τρολ αν μας ενδιέφεραν έστω και λίγο οι ηλίθιοι κανόνες του; Έρχεται και η μαμά και τρίβει τον μπαμπά στην πλάτη. «Ηρέμησε τώρα, Ουίλιαμ. Είμαι σίγουρη ότι έχει καλές προθέσεις. Άλλωστε, μόνο υπέρ μας θα είναι να ξέρουμε πώς πρέπει να συμπεριφερόμαστε για να μην τραβάμε την προσοχή». Και ρίχνει ένα βλέμμα όλο νόημα στον μπαμπά και μετά σ’ εμένα. Όταν έχει δίκιο, έχει δίκιο. «Παρ’ όλα αυτά» επιμένει πεισματικά ο μπα­ μπάς. «Αν εξακολουθήσει να μας σπάει τα νεύρα εδώ πέρα, θα του μουγκρίσω δυο κουβεντούλες». Τα μάτια της μαμάς ανοίγουν διάπλατα. «ΑΥΤΟ ΞΕΧΑΣΕ ΤΟ, ΟΥIΛΙΑΜ!» Ο μπαμπάς παίρνει μια βαθιά ανάσα, ανασηκώ­ νει τους ώμους και δίχως λέξη ξαναμπαίνει στο σπίτι περπατώντας βαριά. Η μαμά τον ακολουθεί. Εγώ παραμένω ακίνητος και παρακολουθώ τον Σμιθ, τον μανιακό με τους κανονισμούς, να τριγυρ­ νάει στον μπροστινό του κήπο. Ρε φίλε, σχεδόν δεν μπορώ να το πιστέψω, αλλά ο τύπος κρατάει στο χέρι ένα τσιμπιδάκι, με το