Ο ουρανός της Ελλάδας: Άνοιξη

36 | O ουρανός της Ελλάδας: Άνοιξη Απρίλιος Ο Απρίλιος παίρνει το όνομά του από το λατινικό ρήμα aperire, που σημαίνει «ανοίγω», επειδή τον μήνα αυτό ανθίζουν (ανοί- γουν) τα λουλούδια. Το 65 μ.Χ. ο Νέρων προσπάθησε, χωρίς επιτυχία, να μετονομάσει τον Απρίλιο σε Νερώνιο (Neronius), σε ανάμνηση της σωτηρίας του έπειτα από μια αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας του, στην οποία συμμετείχε και ο δά- σκαλός του ο Σενέκας, ο οποίος τελικά αυτοκτόνησε για να αποφύγει τον εξευτελισμό. Πολλές, πάντως, ήταν οι γιορτές των αρχαίων Ρωμαίων που ήταν αφιερωμένες σε διάφορους θεούς τους, όπως στην Αφροδίτη και στον Απόλλωνα (την 1η Απριλίου), στην Κυβέλη (τα Μεγαλήσια, από τις 4 έως τις 10 Απριλίου), ενώ στις 22 Απριλίου γιορτάζονταν (με ανάλογες κρασοκατανύξεις) τα Vinalia Priora, οι πρώτες γιορτές κρασιού του έτους. Στα τέλη του μήνα ξεκινούσαν επίσης και τα Floralia, τα ρωμαϊκά Ανθεστήρια, προς τιμήν της θεάς Flora, θεάς της βλάστησης και της άνοιξης. Η ενασχόληση του λαού μας με τη γεωργία μάς έχει κληρο- δοτήσει πολλές παροιμίες και δημώδη στιχάκια. Για τις απρι- λιάτικες βροχές, για παράδειγμα, λέγεται το εξής: «Αν κάνει ο Μάρτης δυο νερά κι ο Απρίλης άλλο ένα, χαρά σ’ εκείνο τον ζευγά που ’χει πολλά σπαρμένα». Σε άλλες, πάλι, περιοχές ο Απρίλιος αποκαλείται και Γρίλλης (γκρινιάρης), επειδή τον μήνα αυτό τελείωναν τα αποθέματα της προηγούμενης συγκομιδής και δημιουργούνταν οικογενειακές γκρίνιες. Απο-