Ο ουρανός της Ελλάδας: Άνοιξη

34 | O ουρανός της Ελλάδας: Άνοιξη Ρωμύλος, έδωσε στον Μάρτιο το όνομα του πατέρα του, που θεωρούνταν γενάρχης των Ρωμαίων. ΟΜάρτιος για τους αρχαίους Έλληνες συνέπιπτε με τα τέλη του Ανθεστηρίωνα και τις αρχές του Ελαφηβολίωνα. Ήταν ο μήνας που γιόρταζε η Δήλος τον «μουσηγέτη θεό της», ενώ γιορ- ταζόταν επίσης και ο Διόνυσος των Ελευθερών, μιας μικρής κωμόπολης στα σύνορα Αττικής και Βοιωτίας. Αργότερα, οι πολυήμερες γιορτές των «Διονυσίων εν άστει» στην Αθήνα ξεπέρασαν σε μεγαλείο όλες τις άλλες παρόμοιες γιορτές της περιφέρειας. Επίσης, με τα Διονύσια συνδέθηκαν και τα Ασκλη- πιεία, με θυσίες προς τιμήν του Ασκληπιού, και η πρώτη εμφά- νιση των δραματικών αγώνων, στους οποίους διαγωνίζονταν τρεις τραγικοί ποιητές με μία τετραλογία και πέντε κωμικοί με μία κωμωδία ο καθένας. Σήμερα, στη δημώδη παράδοση, ο λαός μας έχει δώσει στον Μάρτιο διάφορες ονομασίες, που σχετίζονται κυρίως με τις αστα- θείς καιρικές συνθήκες που επικρατούν στη διάρκειά του. Γι’ αυτό είναι γνωστός ως Κλαψομάρτης, αλλά και Πεντάγνωμος: «ΟΜάρτης ο πεντάγνωμος πέντε φορές εχιόνισε και πάλι το με- τάνιωσε που δεν εξαναχιόνισε» και «Μάρτης, γδάρτης και κακός παλουκοκαύτης» και «ΚάλλιοΜάρτης στις γωνιές, παράΜάρτης στις αυλές». Παρ’ όλα αυτά, ο Μάρτιος θεωρείται ο καταλληλό- τερος μήνας για φύτεμα δένδρων, και γι’ αυτό ονομάζεται και Φυτευτής, ενώ λόγω της γιορτής του Ευαγγελισμού ονομάζεται και Βαγγελιώτης. Τον Μάρτιο πάντως ξεκινάει και η άνοιξη, γι’ αυτό «Από Μαρτιού καλοκαιριά, κι απ’ Αύγουστο χειμώνας».