Ο κουτσός άγγελος

Ο ΚΟΥΤΣΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ 19 νερά όταν έχει διαταγές από τον Δον Γκουσμάν. «Έχω εντο­ λή να σου κάνω μεγάλη ζημιά, Άντζι» μου είπε. «Λυπάμαι, αλλά πήγες γυρεύοντας». Δεν θέλω να τη θυμάμαι εκείνη τη βραδιά. Ο ίδιος μου ’κοψε τον τένοντα στο αριστερό ποδάρι (ήταν η αγαπημένη τιμωρία του Σιτσιλιάνου αυτή ‒ η Αστόρια είχε γεμίσει κου­ τσούς στις αρχές της δεκαετίας του ’30, τότε που το κάθαρμα ήταν στις μεγάλες του δόξες). Τη μεγάλη ζημιά όμως άφησε να μου την κάνει ένας μουγκός που πρόσφατα είχαν φέρει από τα μέρη τους ‒ ένα γομάρι που δεν καταλάβαινε τίποτε. Λες κι έκοβε ραδίκια... Έμεινα δυο μήνες στο Πανεπιστημιακό του Στάτεν Άιλαντ κάτω από αυστηρή απομόνωση. Ο αστυνόμος Χέντρυ ερχό­ ταν εκεί αυτοπροσώπως δυο φορές τη βδομάδα από την Αστόρια για να βλέπει πώς πάω. Αντί να με πιέζει να κατα­ θέσω ποιος μου είχε κάνει τη δουλειά (πράγμα που το ήξερε όλος ο κόσμος) είπε από την πρώτη μέρα: «Στη θέση σου θα θεωρούσα τον εαυτό μου πολύ ευτυχή που είμαι ζωντανός. Στη θέση σου επίσης θα σκεφτόμουν πολύ σοβαρά να πάω να δω τους συγγενείς μου πίσω στην Ελλάδα». Όταν του είπα πως δεν έχω στην Ελλάδα συγγενείς, χαμογέλασε: «Στη θέση σου θα έβρισκα κάποιους». Ο Δον Γκουσμάν ή Τζος Γκάσμαν μου παράγγελνε μέσω του Χέντρυ να του δίνω το συντομότερο. Στην αρχή το πήρα πεισματικά. Τα βράδια ονειρευόμουν πως τον βρίσκω και του κάνω ό,τι μου έκανε αυτός. Πως καθαρίζω την πόλη από το κάθαρμα κι από τη συμμορία