«Στα δύο χρόνια που πέρασε υπηρετώντας στο Ναυτικό, η ανυπότακτη, διεστραμμένη φύση του του κόστισε εβδομήντα έξι ποινές. Έκανε τατουάζ στους νεοσύλλεκτους, έκλεβε τους άλλους ναύτες, επιδιδόταν σε πράξεις αλλόκοτες με ζώα». Εξιστόρηση της δίκης του Λουί Μενεσκλού, ετών είκοσι. Εκτελέστηκε στις 7 Σεπτεμβρίου 1880. «Έχω παρακολουθήσει» φέρεται να είπε «αρκετά δικαστικά δράματα, όμως αυτό του Μενεσκλού μόλυνε την ψυχή μου. Είμαι λιγότερο ένοχος από κείνον, εφόσον εγώ ούτε βίασα ούτε διαμέλισα το θύμα μου. Και το πορτρέτο μου είναι σίγουρα ανώτερο απ’ το δικό του γιατί αυτός δε φορούσε τη γραβάτα του, ενώ εμένα μου επιτρέψατε χαριστικά να κρατήσω τη δική μου». Δήλωση στον ανακριτή του δολοφόνου Φελίξ Λαμέτρ, ετών δεκατεσσάρων. (15 Ιουλίου 1881) «Όπως εκείνος ο στρατιώτης που εκλιπαρούσε τον εχθρό ο οποίος ήταν έτοιμος να τον σκοτώσει, καθώς είχε πέσει με το πρόσωπο καταγής, να τον χτυπήσει με το ξίφος στο στέρνο, “για να μη με δει” είπε “ο ερωμένος μου πληγωμένο στα νώτα και ντροπιαστεί”». Πλούταρχος, Βίοι παράλληλοι, Πελοπίδας – Μαρκέλος
RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=