Ο καλός γιος

Ο Κ Α Λ Ο Σ Γ Ι Ο Σ 17 φτάσω στο σπίτι πετώντας. Θα ήταν όλα τέλεια αν δεν διαπό- τιζε αυτή η μυρωδιά του αίματος τον αέρα. Η μυρωδιά του αίματος ήταν γλυκιά και ταυτόχρονα ανα- κατεμένη με μια ψαρίλα και γεύση μετάλλου. Ήταν σαν μετω- πικός άνεμος. Αν και αυτή τη στιγμή το φαινόμενο δεν ήταν βίαιο, υπήρχαν ενδείξεις ότι επερχόταν κρίση. Μπροστά μου, μια γυναίκα που μόλις είχε κατεβεί από το τελευταίο λεωφορείο προς το Αν-σαν ερχόταν προς το μέρος μου. Έχοντας ανοιχτή την ομπρέλα της και τον άνεμο να τη χτυπάει στην πλάτη περ- πατούσε με μικρά βήματα σαν του πιγκουίνου. Έπρεπε να πάω στο σπίτι πετώντας. Δεν ήθελα να με δει μια παντελώς άγνωστη γυναίκα να καταρρέω και να σπαρταράω σαν το καλαμάρι στην ψησταριά. Η σκηνή σταμάτησε μετά. Το πιο πιθανό είναι ότι μπήκα στο δωμάτιό μου και έπεσα στο κρεβάτι χωρίς να βγάλω τα ρούχα μου. Πέρασα μάλλον την τρίτη κρίση της ζωής μου και μετά αποκοιμήθηκα ροχαλίζοντας. Η διαφορά μεταξύ αυτής της κρί- σης και των προηγούμενων είναι ότι, μόλις ξύπνησα, διαισθάν- θηκα την επόμενη να έρχεται. Το επίπεδο της έντασης ή της παρουσίας της μυρωδιάς διέφερε από τις προηγούμενες. Ήταν σαν να ήμουν ξαπλωμένος μέσα σε καπνό από μπαρούτι. Με έτρωγε το δέρμα μου, έκαιγε η μύτη μου και ζαλιζόμουν. Είχα την αίσθηση ότι η κρίση που επανερχόταν θα ήταν σίγουρα πιο έντονη από πριν. Δεν είχα καμία ανησυχία σχετικά με την ένταση της κρίσης. Είτε ήταν ψιχάλα είτε δυνατή βροχή, από τη στιγμή που θα βρε- χόμουν, το ίδιο μου έκανε. Ήθελα να έρθει όσο το δυνατόν συ- ντομότερα και να ξεμπερδεύω μαζί της πριν ξυπνήσει η μητέρα. Έκλεισα τα μάτια μου και περίμενα την κρίση. Προληπτικά, έγειρα το κεφάλι μου στο πλάι σε περίπτωση που παρουσιαζό- ταν κάποιο απρόοπτο αναπνευστικό πρόβλημα κατά τη διάρκειά