Ο καλός γιος

Ο Κ Α Λ Ο Σ Γ Ι Ο Σ 45 με προσοχή, ήταν στο πάτωμα από κάτω, σαν να είχε γλιστρήσει από το χέρι της καρέκλας. Πήδηξα πάνω από το κρεβάτι και άνοιξα διάπλατα τις κουρ- τίνες. Τίποτα. Κανείς δεν υπήρχε πίσω από αυτές ή έξω στη βεράντα. Άνοιξα όλες τις ντουλάπες. Η πρώτη είχε μαξιλάρια και κουρτίνες, η μεσαία είχε αρκετά σεντόνια και κουβέρτες για τις ανάγκες τουλάχιστον δέκα ομάδων μαθητών σε σχολικό ταξίδι, και στην τρίτη υπήρχαν κουτιά που περιείχαν μικροπράγ- ματα. Άνοιξα την πόρτα του δωματίου στο οποίο η μητέρα κρεμούσε τα ρούχα της και άναψα το φως. Ήταν όλα στη θέση τους, όπως όταν μπήκα στην κρεβατοκάμαρα. Το εμμονικά κα- θαρό λευκό μαρμάρινο πάτωμα γυάλιζε σαν παγοδρόμιο, η εμμονικά τακτοποιημένη τουαλέτα είχε βαζάκια και σωληνάρια οργανωμένα σε μία σειρά, τα εμμονικά οργανωμένα συρτάρια είχαν ρούχα τοποθετημένα με ακρίβεια το ένα πάνω στο άλλο, και η εμμονικά οργανωμένη ντουλάπα είχε ρούχα που με πολύ κόπο ήταν χωρισμένα κατά εποχή και το καθένα ήταν μέσα στη σακούλα του. Δεν υπήρχε ίχνος διαρρήκτη. Το μπάνιο ήταν το ίδιο. Το πάτωμα ήταν στεγνό και πεντακάθαρο και το ελαφρό άρωμα του σαμπουάν αρωμάτιζε τον φρέσκο αέρα. Άνοιξα την πόρτα του γραφείου στο οποίο υπήρχαν κάποια από τα υπάρχοντα του πατέρα και τα βιβλία της μητέρας. Ήταν ίδιο όπως πάντα. Άνοιξα την πόρτα του γραφείου που έβλεπε στο σαλόνι, βγήκα και αφού πέρασα μπροστά από τις σκάλες μπήκα στην κουζίνα. Κι εκεί ήταν όλα καθαρά. Κανένα ίχνος ή αίμα. Το αίμα ήταν μόνο γύρω από το σώμα της μητέρας. Εάν είχε σκοτωθεί εκεί, τα πάντα τριγύρω έπρεπε να είχαν πιτσιλι- στεί με αίμα, το πάτωμα του σαλονιού, το πάτωμα της κουζίνας, η νησίδα της κουζίνας, το τραπέζι, ο νεροχύτης και τα ντουλάπια, όπως στο πλατύσκαλο, όπου θα μπορούσε να πει κανείς ότι κάτι είχε συμβεί εκεί μόνο με μια ματιά.