Ο καλός γιος

Y O U - J E O N G J E O N G 44 όλα θα είχαν μια εξήγηση: γιατί ήμουν καλυμμένος με αίμα, γιατί υπήρχε τόσο πολύ αίμα στο πλατύσκαλο και στο σαλόνι, γιατί δεν μπορούσα να θυμηθώ τι συνέβη μετά τα μεσάνυχτα και όλα τα υπόλοιπα. Έβαλα το τηλέφωνο πίσω στη θέση του. Η καρδιά μου χτυ- πούσε δυνατά. Οι σκέψεις μου άρχισαν να καλπάζουν. Τα χέρια μου και τα πόδια μου τινάχτηκαν. Το νευρικό μου σύστημα άρχισε να δουλεύει ξανά. Σκέφτηκα όλες τις πιθανές κρυψώνες που υπήρχαν στο διαμέρισμα. Έπρεπε να ήταν κάπου ζεστά όπου είχε ξαπλώσει κρυμμένος ώστε να μην μπορεί να βρεθεί εύκολα. Υπήρχαν τουλάχιστον δέκα σημεία που ικανοποιούσαν αυτά τα κριτήρια. Σηκώθηκα πάνω και περπάτησα στις μύτες των ποδιών μου προς την πόρτα του δωματίου της μητέρας κρατώντας την ανα- πνοή μου. Προετοιμάζοντας τον εαυτό μου γύρισα το χερούλι, άνοιξα την πόρτα κλοτσώντας την και μπήκα μέσα. Το δωμάτιο ήταν ανέγγιχτο. Δεν φαινόταν τίποτε το περίερ- γο: Δεν υπήρχε αίμα, δεν υπήρχαν ίχνη παπουτσιών, καμία έν- δειξη πάλης. Οι διπλές κουρτίνες που κρέμονταν στη γυάλινη μπαλκονόπορτα ήταν κλειστές. Το κρεβάτι δεν έμοιαζε ξέστρω- το. Τα μαξιλάρια ήταν τοποθετημένα προσεκτικά πάνω στο κεφαλάρι του κρεβατιού και η λευκή μάλλινη κουβέρτα ήταν στρωμένη και ίσια. Η λάμπα και το ρολόι ήταν στη θέση τους στο κομοδίνο δίπλα στο κρεβάτι και τα τετράγωνα μαξιλάρια στέκονταν κομψά πάνω στον καναπέ δίπλα στο πόδι του κρε- βατιού. Το δωμάτιο ήταν τακτοποιημένο, αφού φαινόταν ότι η μητέρα το είχε συγυρίσει αφού είχε σηκωθεί. Το μόνο που ήταν ατακτοποίητο ήταν το μέρος απέναντι από το κρεβάτι της. Ένα στιλό ήταν στην άκρη του γραφείου σε σχήμα πιάνου, και η ψηλή δερμάτινη καρέκλα είχε τραβηχτεί προς τα πίσω. Μια καφέ κουβέρτα για τα γόνατα, διπλωμένη