Ο καλός γιος

Ο Κ Α Λ Ο Σ Γ Ι Ο Σ 39 να ξαπλώσω δίπλα του. Θα με βοηθούσε να αντιμετωπίσω αυτόν τον εφιάλτη. Πέθανε πριν από πολύ καιρό , μου υπενθύμισε η φωνή μέσα στο κεφάλι μου. Πρέπει να το αντιμετωπίσεις μόνος σου. Έξω, ο αέρας περνούσε χτυπώντας δυνατά το τζάμι της βερά- ντας. Η αντήχησή του έσκαβε μέσα στα αυτιά μου. Μπορούσα να αισθανθώ τον παλμό μου πίσω από τα μάτια μου. Κατάπια το σάλιο που είχε μαζευτεί στο στόμα μου. Ο Γιου-μιν είχε πεθάνει. Πίεσα τα γόνατά μου μαζί για να συγκρατήσω την ανάγκη μου να κατουρήσω, και κάθισα ίσια. Σήκωσα το χέρι μου για να το βάλω πάνω στο πρόσωπο της μητέρας, αλλά ο κόσμος γυρνούσε και μου ήρθε μια τάση για εμετό. Οι ώμοι μου ήταν τόσο άκαμπτοι που οι αγκώνες μου δεν μπορούσαν να κουνηθούν. Οι άκρες των δακτύ- λων μου έτρεμαν στον αέρα. Αισθάνθηκα ότι ολόκληρο το σώμα μου είχε φρενάρει. Η απόσταση μεταξύ των χεριών μου και του προσώπου της φαινόταν να μεγαλώνει, θα μου έπαιρνε ένα εκα- τομμύριο χρόνια μέχρι να την ακουμπήσω. Μην κάνεις σαν να πρόκειται να τη σκίσεις και να τη φας, η φωνή μέσα στο κεφάλι μου μου φώναξε ξανά. Είναι μόνο για να σιγουρευτείς ότι πράγματι δεν αναπνέει, εάν η καρδιά της έχει πραγματικά σταματήσει, εάν το σώμα της είναι κρύο. Βάλε μόνο το χέρι σου και ακούμπησέ την. Ξεφύσηξα. Ακούμπησα το μεσαίο μου δάχτυλο κάτω από τη μύτη της και περίμενα. Δεν ανίχνευσα τίποτα. Το μάγουλό της, καλυμμένο με σκούρο μοβ αίμα, ήταν κρύο, ξηρό και σκληρό, σαν να έπιανα ένα κομμάτι πηλού που είχε ξεραθεί. Ακούμπη- σα τη μέση του στήθους της, μετά κούνησα το χέρι μου προς τα αριστερά και μετά προς τα δεξιά. Δεν μπορούσα να αισθανθώ τον σφυγμό της πουθενά ανάμεσα στα δώδεκα ζευγάρια πλευ- ρών. Δεν αισθάνθηκα καμία ζεστασιά. Πρέπει πραγματικά να είχε πεθάνει.