Ο καλός γιος

Y O U - J E O N G J E O N G 26 όπου πήγαζαν όλα τα ψέματα που έβγαιναν με το που άνοι- γα το στόμα μου. «Έπινες;» ρώτησε η μητέρα μου. Αυτή ήταν μια αμήχανη ερώτηση. Σύμφωνα με τη θεία μου, το αλκοόλ είναι μια δυνατή ουσία που προκαλεί κρίσεις. Το ποτό ήταν ο πρώτος κανόνας της μητέρας που δεν έπρεπε να παραβώ. «Μόνο λίγο. Λιγουλάκι». Της έδειξα την απόσταση ενός εκατοστού με τον αντίχειρα και τον δείκτη του χεριού μου. Το βλέμμα της μητέρας μου δεν μαλάκωσε. Η ουλή μου έκαιγε σαν να με χτυπάει το ράμφος ενός πουλιού. Ελπίζοντας να βελτιώσω την κατάσταση, πρόσθεσα. «Μόνο ένα ποτήρι μπίρα». Η μητέρα μου ανοιγόκλεισε τα μάτια της γρήγορα σαν να είπε «Α, έτσι;». «Δεν σκόπευα να πιω, αλλά ο καθηγητής μου μου πρόσφερε μια...» Σταμάτησα τις δικαιολογίες γιατί αισθανόμουν εκνευρισμό. Ήμουν εκεί, και με μάλωνε η μητέρα μου γιατί ήπια μερικά ποτά στα είκοσι πέντε μου! Όλα εξαιτίας μιας εξώπορτας. Το αρχικό μου σχέδιο ήταν να ανοίξω την πόρτα σιγανά, να γλι- στρήσω μέσα και να τρέξω στον πάνω όροφο φωνάζοντας «Εί- μαι σπίτι!». Τότε δεν θα υπήρχε πρόβλημα με την ώρα που είχα επιστρέψει, η μητέρα μου δεν θα είχε βγει έξω να με βρει και κανείς δεν θα ήξερε ότι ήμουν μεθυσμένος. Αισθάνθηκα τα πό- δια μου αδύναμα, και το αριστερό μου γόνατο λύγισε. Δεν μπο- ρούσα να συγκρατήσω το σώμα μου και παραπάτησα. «Γιου-τζιν!» Η μητέρα άρπαξε τον αγκώνα μου. Κούνησα καταφατικά το κεφάλι. Είμαι εντάξει. Δεν είμαι μεθυσμένος. Αλήθεια, ήπια μόνο ένα ποτό .