Ο καλός γιος

Ο Κ Α Λ Ο Σ Γ Ι Ο Σ 19 αυτί μου ήταν ο ενοχλητικός χτύπος του τηλεφώνου. Αυτή τη φορά ήταν το κινητό μου. Με βάση τη σειρά που χτυπούσαν αναρωτιόμουν μήπως το τηλεφώνημα νωρίτερα είχε σχέση μ’ εμένα. Σήκωσα το χέρι μου πάνω από το κεφάλι μου και ψαχούλεψα τριγύρω από το μαξιλάρι. Από ό,τι θυμόμουν, το κινητό έπρεπε να ήταν εκεί, αλλά το χέρι μου δεν έπιανε τί- ποτα. Μήπως το είχα βάλει πάνω στο γραφείο; Ή στο μπάνιο;... Όσο έψαχνα με το μυαλό μου το τηλέφωνο, εκείνο σταμάτησε να χτυπάει. Μετά από λίγο το σταθερό του σπιτιού άρχισε να κουδουνίζει ξανά. Ανασήκωσα το κεφάλι μου και άρπαξα το ακουστικό. Με το που είπα «Παρακαλώ», μια γνώριμη φωνή με ρώτησε. «Κοιμόσουν;» Ήταν ο Χε-τζιν. Αισθάνθηκα ανακούφιση. Τι περίμενα; Ποιος άλλος θα με έπαιρνε τέτοια ώρα εκτός από τον ένοικο του δω- ματίου δίπλα στην εξώπορτα του κάτω ορόφου; «Έχω ξυπνήσει» απάντησα. «Τι κάνει η μητέρα;» Η ερώτηση ήταν τόσο περίεργη όσο και η ώρα που έπαιρνε τηλέφωνο. Ήξερα ότι θα συναντούσε κάποιους από την κινημα- τογραφική εταιρεία και, από ό,τι φαινόταν, δεν είχε γυρίσει σπίτι. Προσπάθησα να το εξακριβώσω. «Είσαι στο σπίτι, έτσι δεν είναι;» ρώτησα. «Είσαι αγουροξυπνημένος; Αν ήμουν σπίτι, θα σε έπαιρνα τηλέφωνο; Είμαι στο Σάνγκαμ-ντονγκ». Ο λόγος που δεν είχε επιστρέψει ήταν ο ακόλουθος. Είπε ότι ο σκηνοθέτης με τον οποίο είχε συνεργαστεί το περασμένο κα- λοκαίρι στην ταινία Ιδιαίτερα μαθήματα του βρήκε καινούργια δουλειά. Για να γιορτάσουν την υπογραφή του συμβολαίου πή- γαν σε ένα μπαρ και ήπιαν μάκολι. Έπειτα είχαν πάει στο στούντιο ενός φίλου για να επεξεργαστούν το βίντεο του πάρτι